Odmiana jabłek Jonathan

Jonathan to amerykańska odmiana jabłek dojrzewająca późno zimą, wyselekcjonowana w 1886 roku z sadzonek odmiany Esopus Spitzenburg. Inne nazwy jabłoni to Winter red, Horoshavka winter, Oslamovskoe. Ta odmiana jest bardzo popularna i najbardziej rozpowszechniona na obszarach ogrodnictwa przemysłowego, ale w nowych nasadzeniach ostatnich lat jest już zauważalnie mniej powszechna. Od 1954 roku Jonathan jest podzielony na strefy na całej Ukrainie. Jednak w warunkach klimatycznych Rosji nie jest wystarczająco odporny na zimę, dlatego zaleca się go do stosowania przez Państwowy Rejestr odmian tylko w regionie Północnego Kaukazu.

Drzewa o średniej wigorze, koronie szeroko zaokrąglonej, lekko rozłożyste, średnio zagęszczone. Szkieletowe gałęzie średniej grubości tworzą ostre narożniki z pniem (od 35 do 75 stopni) i rozchodzą się na końcach na boki. Z wiekiem główne gałęzie przybierają lekko opadający kształt pod ciężarem plonu. Kora na pniu i gałęziach ma brązowo-zielonkawy kolor. Owocowanie typu mieszanego, zawiązywanie owoców występuje głównie na lokach, gałązkach owocowych, włóczniach i przyrostach rocznych.

Nerki mają umiarkowany stopień pobudliwości, zdolność strzelania pędami jest wysoka.

Pędy są zielonkawo-brązowe, lekko koliste i silnie owłosione, cienkie lub średniej grubości. Liście mogą być małe lub średniej wielkości, kształt liścia wydłużony, jajowaty, brzegi lekko wzniesione, lekko faliste, z ząbkowanym ząbkowanym karbowaniem. Powierzchnia blaszki liściowej jest matowa, lekko pomarszczona. Charakterystyczną cechą jabłoni Jonathan jest kolor jej liści - zielony z niebieskawo-srebrzystym nalotem spowodowanym gęstym pokwitaniem.

Obfite kwitnienie występuje w średnio późnych okresach. Pyłek ma średnią żywotność (26 do 41%). Przy swobodnym zapylaniu zawiązanych jest od 16 do 32% owoców. Następujące odmiany są uznawane za najlepsze zapylacze jabłoni Jonathan: Golden Delicious, Odważyłem się, Mekintosh (Macintosh), spartański, Ruby Duki, Umanskoe zima. Odmiana wykazuje skłonność do samozapłodnienia: w wyniku sztucznego samozapylenia od 5 do 7% owoców jest zawiązanych, a naturalnym - od 2,5 do 3%.

Owoce są jednowymiarowe, średniej wielkości lub większe, waga jednego jabłka może wynosić od 105 do 150 gramów. Owoce mają lekko spłaszczony zaokrąglony lub kulistostożkowaty kształt, powierzchnia jabłek jest równa, niekiedy lekko żebrowana w górnej części, gładka, z lekkim błyszczącym połyskiem. Kolor główny jabłek jest zielonkawożółty, barwa powłokowa zajmuje prawie całą powierzchnię owocu w postaci intensywnie rozmytego lub prążkowanego ciemnoczerwonego rumieńca. Kropki podskórne są białe, umiarkowanie lub dobrze widoczne na skórze, rzadko można znaleźć zardzewiałość w postaci „siateczki”. Sama skóra jest dość cienka, ale jednocześnie gęsta i elastyczna. Łodygi są cienkie, krótkie lub średniej długości. Lejek jest średniej szerokości, raczej głęboki, z zardzewiałością. Spodek jest zwykle głęboki, lekko pofałdowany, średniej szerokości i ma prawie pionowe boki. Zamknięty kubek. Rurka kielicha jest średniej szerokości, często raczej długa, w kształcie lejka. Komory nasienne typu zamkniętego.

Miąższ jabłek właśnie zdjętych z drzew jest zielonkawo-biały, natomiast jabłka optymalnie dojrzewające są jasno kremowe lub jasnożółte, gęste, o przyjemnym zapachu i bardzo soczyste. Jabłka mają doskonały deser, winno-słodki smak (podstawowy słodki smak, kwaskowatość jest ledwo wyłapana). Ocena smaku w 5-stopniowej skali degustacji wynosi 4,4 - 4,5 punktu.Pod względem składu chemicznego owoce jabłoni Jonathan uprawianej w południowej Rosji zawierają: suchą masę (13,7%), zawartość cukrów (od 10,6 do 11,3%), miareczkowalne kwasy (0,65%), kwas askorbinowy (6 mg / 100 g), substancje P-aktywne (100 mg / 100 g). Oprócz świeżego spożycia jabłka tej odmiany są często wykorzystywane do przetwarzania na dżemy i przetwory, a także do produkcji suchych proszków i baz do win stołowych.

Okres dojrzałości usuwalnej owoców przypada na połowę września (druga dekada). W warunkach przechowywania jabłka przechowuje się do końca lutego, w lodówce - najczęściej do połowy kwietnia, maksymalnie do maja. Podczas przechowywania jabłka mogą więdnąć lub pokrywać się gorzką plamką „Jonathan”, najczęściej jest to spowodowane naruszeniem normalnych warunków przechowywania. Wysoka przenośność.

Odmiana silnie rosnąca, na średniej wielkości sadzonkach jabłoni owocuje od 5 roku życia. Owocowanie charakteryzuje się stabilnością i hojnością. Drzewa w wieku 5 - 6 lat dają około 15 - 18 kg owoców, a 10 - 12-letnie jabłonie od 40 do 85 kg z jednego drzewa. Maksymalny plon odnotowano w PGR „Sad-Gigant”: z pojedynczych drzew zebrano 490 kg jabłek. Spadek produktywności drzew i kurczenie się owoców można zaobserwować przy uprawie jabłoni na niewystarczająco żyznych glebach i przy braku wilgoci.

Poziom zimotrwałości odmiany nie jest wystarczająco wysoki: przy znacznym spadku temperatury zimą obserwuje się wieloletnie przemarzanie drewna.

Odporność na parch jest stosunkowo wysoka, ale odporność na mączniaka prawdziwego jest niska.

Odmiana doskonale sprawdza się w ogrodach prywatnych i uprawach towarowych. Do sadzenia drzew preferowane są słoneczne lokalizacje. Najbardziej odpowiednim typem gleby jest żyzna glina i glina piaszczysta.

Główne zalety jabłoni to: doskonały smak owoców deserowych, wysoki plon, wczesna dojrzałość.

Główne wady: poważne uszkodzenie przez mączniaka prawdziwego, niewystarczająco wysoki poziom zimotrwalości, uszkodzenie owoców przez plamienie podczas przechowywania.

Jonathan był aktywnie wykorzystywany w pracy przez hodowców krajowych i zagranicznych jako forma początkowa. Z jego udziałem powstało około 40 nowych odmian (ponad połowa za granicą), w tym: Idared z selekcji z USA (Jonathan x Wagner), Pamięć Siergiejewa z selekcji SKZNIISiV (Jonathan x Anis Kubansky). Wyhodowano również odmiany odporne na parch: kanadyjski wybór McFree ze Stacji Doświadczalnej w Ottawie (z udziałem Jonathana, Mekintosha, Rom Beauty, M. Floribundy 821) oraz francuska selekcja Prime z Angerskaya Experimental Station.