Odmiana jabłek Idared

Idared to odmiana jabłek wyhodowana przez amerykańskich hodowców w 1935 roku poprzez hybrydyzację dwóch popularnych odmian (również uprawianych w USA) - Jonathan (Jonathan) i Wagner (Wagner). Pod terminem dojrzewania owoców należy do odmian zimowych lub późno zimowych. Idared jest podzielony na strefy w południowych regionach Rosji, a także na Ukrainie. Znaczna część nasadzeń tej jabłoni znajduje się w naszym kraju na terytorium Krasnodaru i jest przeznaczona do produkcji komercyjnej. Od końca lat 60. jabłonie te zaczęły być aktywnie uprawiane na Ukrainie w ogrodach prywatnych i przemysłowych zlokalizowanych w strefach stepowych i leśno-stepowych, a nieco później (połowa lat 70.) - w południowej części Polesia, najpierw na szkieletach zimotrwałych, a następnie - na podkładce MM-106. W Polsce liderem wśród wszystkich odmian jabłek uprawianych głównie na eksport pozostaje Idared.

Drzewa tej jabłoni są zwykle klasyfikowane jako energiczne. U młodych jabłoni obserwuje się intensywny wzrost. Drzewa 10-letnie osiągają wysokość co najmniej 3,2 metra. Korona jest kulista lub szeroko owalna, lekko pogrubiona, dlatego wymagane jest regularne przycinanie. W swojej głównej części gałęzie są skierowane do góry, kąt odejścia od pnia silnych gałęzi szkieletowych wynosi zwykle 45 stopni (ale może wynosić od 35 do 80 stopni). Kora ma gładką powierzchnię i szarobrązowy odcień. Nerki charakteryzują się przeciętną pobudliwością, przeciętna jest również zdolność do tworzenia pędów. Owocowanie mieszane (loki, gałązki owocowe, przyrosty roczne). Przy rozmieszczeniu formacji owocowych na całej długości gałęzi nie stwierdza się żadnych odsłonięć, układ jest zawsze jednolity. Do czasu usunięcia na lokach zachowuje się od 2 do 3 jabłek. W latach obfitych zbiorów na 2-3-letnich gałęziach powstają drobne, ciasno zebrane girlandy owoców. Takie gałęzie nadają jabłoni dekoracyjny wygląd.

Pędy są szaro-brązowe, lekko wygięte, proste, okrągłe w przekroju, mają średnią grubość, owłosienie na nich wyraża się w łagodnej postaci. Soczewica jest jasna, lekko prążkowana, lekko wydłużona. Liście mają bogaty ciemnozielony odcień, w kształcie mogą być jajowate i wydłużone lub owalne i podłużne, silnie wełniste poniżej, średnio złożone, przypominające wąską gałkę, podstawy są spiczaste lub zaokrąglone, końcówki wyraźnie zaznaczone wzdłuż krawędzi są duże, faliste, z podwójnymi zębami, dozwolone jest lekkie skręcenie w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Blaszka liściowa jest stosunkowo płaska, lekko błyszcząca, opuszczając łodygę tworzy prawie kąt prosty. Ogonki są cienkie. Przylistki są lancetowate, lekko zakrzywione. U jednorocznych rosnących w szkółce łodygi są jasnobrązowe, silnie owłosione, z dość dużymi przetchlinkami, liście zielone, z niebieskawym lub jasnoniebieskim odcieniem, średniej wielkości, silnie pofałdowane, powierzchnia blaszki liściowej jest lekko pomarszczona, przylistki są dość duże i szerokie, ogonki są grube lub średnie.

Kwiaty są różowawe i mają kształt spodka, słupek jest bez pokwitania, krótki, znamiona słupków znajdują się na tym samym poziomie co pylniki. Kwitnienie jest długie i następuje wcześnie. Intensywność rocznego kwitnienia szacuje się na 3-4 punkty. Pyłek ma wysoką żywotność (od 42 do 87%). W procesie naturalnego samozapylenia zawiązuje się od 1,7 do 2,4% owoców, przy zapyleniu sztucznym - od 2,7 do 7%, od czołowych zapylaczy - od 12 do 24%. Najlepsze zapylacze to odmiany: rodzicielska Wagner, Rubinovye Duki, Red Delicious, Gloucester, Kuban spur, Florina, Rusavka. Odmiana Idared jest podatna na samozapłodnienie, dlatego lepiej od razu posadzić w sąsiedztwie drzewa zapylające.

Owoce tej jabłoni są jednowymiarowe, dość duże, o średniej wadze od 140 do 190 g (ale nie mniej niż 100 g), o płaskim okrągłym kształcie. Największe owoce są w górnej części lekko stożkowate, z tępymi lub lekko kanciastymi żebrami.Skórka jabłek ma błyszczący połysk i gładką powierzchnię; jest bardzo cienka, ale bardzo elastyczna i gęsta, pokryta lekkim woskowym nalotem. Kropki podskórne są dość duże, nieliczne i nadają jabłkowi efekt marmurkowatości dzięki charakterystycznym łączącym się prążkom o białawym odcieniu. Główny kolor jabłek to jasnozielony, na wierzchu prawie na całej powierzchni owocu nałożony jest bogaty ciemny karminowy lub malinowy rumieniec z grubymi prążkami i kreskami. Spodek jest wystarczająco głęboki, ale nie szeroki. Kielich jest mały, zamknięty. Rurka sub-kubka jest dość duża i ma cylindryczny kształt. Lejek jest głęboki i bardzo wąski, a skóra na nim zardzewiała. Szypułka jest średniej wielkości. Serce ma kształt cebuli, raczej małe. Wąska osiowa wnęka jest połączona wąską szczeliną z komorami nasiennymi w kształcie trójkąta; ale można je również rozdzielić.

Jabłka Idared charakteryzują się dobrym i średnim smakiem. Soczysty miąższ ma kremową lub jasnokremową barwę i słodko-kwaśny smak. Jabłka są umiarkowanie pachnące. Ocena smaku to 4 - 4,2 punktu. W okresie dojrzałości konsumenckiej miazga ma dość gęstą strukturę, ale po krótkim przechowywaniu staje się drobnoziarnista, a pod koniec okresu przydatności do spożycia - luźna. Pod względem składu chemicznego jabłka Idared zawierają: 13,5% substancji stałych, 0,6% miareczkowalnych kwasów, 10,5% cukrów, 11,5 mg / 100 g kwasu askorbinowego, 120 mg / 100 g substancji P-aktywnych.

Okres dojrzałości usuwalnej jabłek to najczęściej koniec września, w rzadkich przypadkach początek października. Okres konsumencki rozpoczyna się od lutego. W przechowalni / piwnicy owoce utrzymywane są w idealnym stanie przez 5-6 miesięcy (do końca marca), w lodówce - do okresu letniego. W rzadkich przypadkach podczas przechowywania jabłek dopuszcza się ich pokonanie przez plamienie podskórne.

Dojrzałe jabłka są w stanie długo przebywać na drzewach i charakteryzują się dużą mobilnością, co jest bardzo atrakcyjne w uprawie komercyjnej. Poziom zbywalności owoców wynosi 88 - 92% (w tym dla klasy premium 10 - 15%, dla pierwszego - 40 - 50%).

Na podkładce średniej wielkości pierwsze owocowanie następuje zwykle w piątym roku po posadzeniu. Jabłonie odmiany Idared owocują regularnie i charakteryzują się wysoką produktywnością. W Kubanie (w jego centralnej części) długoterminowe wskaźniki plonów wynoszą 300-400 c / ha, w latach obfitych zbiorów - 500 c / ha. Młode drzewa (6-7 lat) dają do 30 kg jabłek, dorosłe jabłonie (10-13 lat) - do 90 kg owoców.

Jabłoń ma dostateczną odporność na brunatną plamistość i umiarkowaną odporność na mączniaka prawdziwego i parcha. W ciepłych regionach poziom zimotrwałości jest średni, poziom odporności na suszę jest dobry. Regiony z mroźnymi zimami są absolutnie nieodpowiednie dla tej odmiany, poziom wrażliwości drzew na mróz pozostaje wysoki, nawet przy dodatkowym owinięciu pnia.

Jabłka nadają się nie tylko do spożycia w stanie świeżym, ale także do przetwarzania na suszone owoce, soki i kompoty.

Głównymi zaletami jabłka Idared są wysokie plony i atrakcyjność handlowa, wysoki poziom ekologicznej adaptowalności oraz przydatność jabłek do świeżego spożycia i przetwórstwa.

Główną wadą jest dość duża podatność na uszkodzenia przez parch i mączniaka prawdziwego (szczególnie w porze deszczowej).

W pracach hodowlanych odmiana Idared ma wartość ze względu na wysoki plon i dużą przydatność handlową jabłek, często pełniąc rolę dawcy przy tworzeniu nowych odmian. Z jego udziałem na Ukrainie, na Kaukazie Północnym wyhodowano takie odmiany zimowe jak Tantsivnytsya i Vertical - Kazachka Kubanskaya i inne.