Odmiana winogron Hrabia Monte Cristo

Hybrydowa odmiana winogron stołowych, zwana Hrabią Monte Christo, zaczęła pojawiać się na poletkach amatorskich winiarzy stosunkowo niedawno - pod koniec XXI wieku. Jego autor, krajowy hodowca z Rostowa nad Donem - V.U. Kapelyushny, ostatnie dziesięciolecia swojego życia poświęcone hodowli nowych odmian "słonecznych jagód" i, muszę powiedzieć, odniósł tak wielki sukces w tym biznesie, że pozostawił niezatarte wspomnienie o sobie w postaci dziesiątek wspaniałych mieszańców, wiele z nich zyskało zasłużoną popularność wśród rolników i miłośników winnic.

Hrabia Monte Christo jest jednym z tak rozpowszechnionych pomysłów Wasilija Uljanowicza. Wyhodował go, krzyżując dwie bardzo znane odmiany - Maskotka, wybór Ogólnorosyjskiego Instytutu Badawczego Uprawy Winorośli i Winiarstwa i bez pestek Rizamat, pochodzi z Azji Środkowej. Oboje rodzice nowej odmiany wyróżniali się dużymi owocami, a parametr ten został w pełni przekazany ich potomstwu. Ponadto nasz bohater odziedziczył po Rizamacie cudowny i przyjemny dla oka jagodowy kolor, a od Talismana względną odporność na choroby grzybowe i ogólną bezpretensjonalność w uprawie.

Przez długi czas krążyły plotki o rzekomym podobieństwie „hrabiego” do rozwoju innych hodowców amatorów, takich jak Przychylność Wiktora Krainowa czy jego Atamanjednak rozmowy pozostały rozmowami, a hybryda mimo wszystko wciąż się rozwija i zachwyca swoich właścicieli pod własnym imieniem.

Charakterystyka agrobiologiczna

Wigor wzrostu krzewów winogronowych jest wysoki, a ich wymiary, pod warunkiem odpowiedniej pielęgnacji, są imponujące. Korona młodego pędu jest otwarta, lekko owłosiona, zielonkawa z wyraźnymi brązowymi odcieniami. Młode liście są pomarszczone, zachowują również odcienie brązu. Pełnoprawny liść jest duży, zaokrąglony, składa się z pięciu płatów, między którymi znajduje się silna sekcja. Jego powierzchnia jest gładka, ciemnozielona z jaśniejszym kolorem żyłek, brzegi płatków uniesione. Ogólnie profil blaszki liściowej jest falisty lub lekko lejkowaty. Górne nacięcia boczne są głębokie, otwarte w kształcie liry z zaokrąglonym dnem lub zamknięte wydłużonym, jajowatym światłem. Dolne wycięcia są zwykle mniejsze, mogą podążać za kształtem górnych lub mieć równoległe boki, pozostając otwarte. Wcięcie petiolate jest szerokie, sklepione lub ma wygląd liry. Ogonki są dłuższe niż główna żyła liścia, ich kolor jest zielonkawo-czerwony. Ząbki wzdłuż krawędzi blaszki liściowej są trójkątne, średniej wielkości i jednocześnie dostatecznie wyrównane. Ich boczne krawędzie są lekko zakrzywione, a wierzchołki spiczaste. Rodzaj kwiatów, które posiada odmiana, jest biseksualny, co pozwala jej dobrze zapylać przy prawie każdej pogodzie, tworząc doskonale wykonane pędzle, na których jagody nie są predysponowane do grochu. Rozproszenie pąków i jajników również nie jest typowe dla odmiany. Coroczny wzrost winogron ma czas, aby dobrze dojrzeć przed mrozem, uzyskując matowo brązowy kolor.

Wielkość kiści i winogron hrabiego Monte Christo jest po prostu niesamowita. Zaczynając owocować w ciągu 2-3 lat życia, rośliny niemal natychmiast wykazują swoje wielkoowocowe, które powiększają w kolejnych sezonach. Typowy pędzel wyjęty z dorosłego krzewu waży od 800 do 1200 gramów, a najbardziej widoczne osiągają dwa kilogramy. Ich struktura jest średnio luźna, a kształt szeroko stożkowy. Cały ten blask przywiązuje do winorośli długi, mocny, jasnozielony grzebień. Jagody tej odmiany mają gigantyczny kaliber i atrakcyjny owalny kształt, osiągający 36-38 mm długości i 29-31 mm średnicy. Ich kolor jest nie mniej wspaniały - bordowy, po osiągnięciu pełnej dojrzałości. Powierzchnia pokryta intensywną, ale łatwo zmywalną warstwą ochronnej powłoki woskowej.Średnia waga winogron to 25-30 gramów. Ich miąższ jest dość gęsty, mięsisty w konsystencji, ma doskonale zbalansowany smak i przyjemny owocowy aromat. Świeżo wyciskany sok ma kolor różowy, zawartość cukru 17-19 g / 100 m3. cm, a miareczkowalna kwasowość wynosi 5-6 g / dm sześcienny. Skórka winogron jest średnio twarda, jadalna, średniej grubości. Nasiona nie są zbyt duże, jasne, do trzech w jednej jagodzie. Właściwości smakowe winogron są wysokie.

Zbiory są doskonałe do świeżego spożycia. Niezwykła prezentacja i atrakcyjność handlowa tej odmiany sprawiają, że jest ona bardzo popularna wśród rolników uprawiających „jagody słonecznika” na sprzedaż. Według ich zeznań hrabia Monte Christo nigdy nie ma problemów z realizacją, a on nie ma czasu na pozostanie na ladzie. Dzięki wczesnemu średniemu okresowi dojrzewania naszemu bohaterowi udaje się dotrzeć na rynek jeszcze przed rozpoczęciem napływu tradycyjnych tanich odmian, co pozytywnie wpływa na cenę, a ostatecznie na opłacalność jej uprawy. Dodatkowym atutem jest niewątpliwie doskonała przenośność, dzięki której zebrane pęczki można przewozić na duże odległości bez pogorszenia ich jakości. Przechowywanie można prowadzić w komorach chłodniczych lub specjalnych obiektach magazynowych o kontrolowanym mikroklimacie, ale wymaga to starannego zbioru bez usuwania warstwy śliwki, a na powierzchni jagód nie ma pęknięć ani innych uszkodzeń. W indywidualnych gospodarstwach, w których winogrona uprawia się na własny użytek, kiście nieodpowiednie do przechowywania można z powodzeniem wykorzystać jako surowiec do domowych konserw. Słodkie, aromatyczne i jaskrawe jagody przekazują wszystkie te właściwości kompotom, konfiturom, dżemom i marynatom, które są z nich robione. Zimą degustacja tych półfabrykatów przyniesie tylko najbardziej entuzjastyczne uczucia wszystkim członkom rodziny winiarza.

Okres wegetacyjny hrabiego Monte Christo trwa 125-135 dni, licząc od momentu otwarcia oczu na wiosnę do początku dojrzałości dającej się usunąć. Na południu pierwsze kiście można ściąć w połowie sierpnia, a zbiorowe zbiory odbywają się w drugiej połowie tego miesiąca. Suma aktywnych temperatur w tym czasie sięga rzędu 2600-2700 ° C, co wskazuje na możliwość przesunięcia hybrydy na północ, aż do całej strefy Centralnej Czarnej Ziemi naszego kraju. W niektórych chłodnych porach roku może być jeszcze trochę ciepła do pełnego dojrzewania winogron, jednak umieszczenie krzewów w uprawie ściennej lub w górnej części południowych zboczy w dużej mierze usuwa ten problem. Ponadto musisz wiedzieć o zagrożeniu mrozem w lokalnym klimacie. W przypadku regularnego spadku temperatury termometru zimą poniżej krytycznej dla odmiany -24 ° C należy ją uprawiać pod osłonami w okresie zimowym.

Produktywność roślin jest bezpośrednio zależna od ich wielkości, energii życiowej i objętości nagromadzonego wieloletniego drewna. Plony młodych krzewów rosną bardzo aktywnie, ale należy uważać, aby nie były przeciążone. Niecierpliwość hodowcy w kwestii jak najszybszego pozyskania dużej ilości produkcji może odegrać okrutny żart, co najwyżej opóźniając rozwój roślin, aw najgorszym - osłabiając je tak bardzo, że będą na skraju śmierci w zima. Racjonowanie przez pędy i zbiory należy kontynuować po rozpoczęciu pełnoprawnego owocowania winogron. Ta procedura jest przeprowadzana w trzech etapach. Podczas wiosennego przycinania krzewy są obciążane 30-35 oczkami z umiarkowanym skróceniem strzałek owocowych do 6-8 pąków. Następnie, wraz z początkiem sezonu wegetacyjnego, usuwa się jałowe i słabe winorośle, niepotrzebnie pochłaniające wilgoć i składniki odżywcze.I wreszcie, przed kwitnieniem, kwiatostany są przerzedzane, zachowując po jednym dla każdego owocnego pędu.

Dojrzałe kiście starają się nie prześwietlać krzaków, ponieważ hrabia Monte Christo otrzymał od swojego rodzica Rizamaty skłonność do pękania jagód przy najmniejszych wahaniach poziomu wilgotności gleby, wywołanych deszczem lub podlewaniem. W rezultacie cały jego blask znika w tej chwili, a winogrona nadają się tylko do przetworzenia. Odmiana wykazuje umiarkowaną odporność na choroby grzybowe, wymagając wielokrotnego opryskiwania w porze deszczowej sprzyjającej rozwojowi patogenów.