Odmiana malinowa Żółty olbrzym

Żółty olbrzym to jedna z wysokiej jakości, sprawdzonych krajowych odmian malin, a jeśli wziąć pod uwagę tylko odmiany o żółtych owocach, to niewątpliwie jedna z najlepszych. Został on odebrany w już stosunkowo odległym 1979 roku w Ogólnorosyjskim Instytucie Selekcji i Technologii Ogrodnictwa i Szkółkarstwa (VSTISP). Jego autorem był znany rosyjski naukowiec, który znaczną część swojej twórczej i badawczej energii poświęcił doborowi malin, doktor nauk rolniczych, profesor, honorowy naukowiec Federacji Rosyjskiej Wiktor Walerianowicz Kichina. W procesie hybrydyzacji zastosowano dwie odmiany krajowe - Maroseyka i Ivanovskaya. W 1986 roku wybrano obiecującą sadzonkę, której przypisano kod roboczy K36, a od 1991 roku nowy produkt jest aktywnie propagowany pod obecną nazwą. Po 10 latach odmiana weszła do testu państwowego, po pomyślnym zakończeniu której w 2008 roku została oficjalnie wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej i dopuszczona do uprawy przemysłowej w regionie północno-zachodnim, w tym w Leningradzie, Nowogrodzie Obwody kaliningradzkiego, jarosławskiego, wołogdzkiego, twerskiego, kostromskiego i pskowskiego. Amatorzy nie ograniczali się jednak do tych ram geograficznych, rozpowszechniając różnorodność na terenie naszego kraju i wielu sąsiednich krajów.

Głównymi zaletami Żółtego Olbrzyma nad konkurentami jest niezwykła barwa, duża wielkość owoców, dobry smak i wygląd jagód, dobry plon oraz zwiększona odporność na szkodniki i główne choroby. Jednocześnie nasz bohater nie jest pozbawiony wad, do których należy przede wszystkim zadowalająca zimotrwalosc pędów, które z tego powodu wymagają jesiennego schylania się do ziemi dla późniejszego schronienia przed śniegiem w mrozie. podatne regiony. Ponadto zebrane jagody okazują się dość delikatne, dlatego konieczne jest bardzo ostrożne przenoszenie ich na znaczne odległości.

Przy okazji owocnikowania odmiana należy do grupy częściowo naprawionych, w których główny plon rośnie, podobnie jak tradycyjne maliny, na dwuletnich łodygach, jednak pod koniec lata mogą również tworzyć się kwiaty i jajniki. pędy zastępcze, które mają nawet czas dojrzewania w regionach południowych z długą i ciepłą jesienią.

Charakterystyka agrobiologiczna

Krzewy zwykle wykazują średnią siłę wzrostu, osiągając wysokość około półtora metra, ale przy dobrym poziomie techniki rolniczej aktywność wegetatywna może znacznie wzrosnąć. Z wyglądu rośliny wyglądają na dość mocne i lekko rozłożyste, ale mimo to potrzebują podwiązki do podpór lub krat, bez których istnieje ryzyko uszkodzenia łodyg przy niesprzyjającej pogodzie, a także oparcia się o ziemię pod ciężarem uprawy. Pędy zastępcze u żółtego olbrzyma powstają w umiarkowanych ilościach, do 8-10 na krzak. Mają znaczną wytrzymałość i sprężystość, a jednocześnie zauważalnie zwężają się, dlatego ich grubość od podstawy do góry waha się od dużej do średniej. Międzywęźla łodyg maliny są krótkie. Powierzchnia młodych pędów ma brudnobrązowy kolor, pokryty warstwą pokwitania typu filcowego i woskowym nalotem o średniej intensywności. Dojrzała łodyga szarzeje i zachowuje ten kolor przez drugi rok po pojawieniu się. Ciernie rosną małe, zielonkawe lub bezbarwne, ale dość liczne i równomiernie rozmieszczone na całej długości pędów. Jednak fakt ten nie pociąga za sobą żadnych szczególnych problemów i niedogodności w procesie uprawy i pielęgnacji krzewów tej odmiany. Liście tworzą złożone, składające się z trzech lub pięciu pojedynczych listków, połączonych ogonkami o średniej długości i zielonkawym kolorze bez śladów pigmentacji antocyjanów.Blaszki liściowe są owalne, ze spiczastym końcem, średniej lub dużej wielkości, z wyraźnym pomarszczeniem i ciemnozielonym kolorem. Profil skrzydła jest wyraźnie zawinięty. Wzdłuż obwodu obserwuje się umiarkowanie ostre "karbowane" ząbkowanie. Gałęzie owocowe rozwijają się umiarkowanie długie, zgrubiałe, dzięki czemu wykazują zwiększoną siłę, mają do 4 rzędów rozgałęzień i mają do dwóch tuzinów jajników. Pędy korzeni rozwijają się dość aktywnie, każdego roku każdy krzew maliny ma do 5-7 potomstwa. To pozwala nam relatywnie szybko odtworzyć naszego bohatera, używając własnego materiału nasadzeniowego, no cóż, a przy braku takiej potrzeby będziesz musiał ciężko pracować, aby usunąć narośle zatykające nawy boczne maliny i prowadzące do jej rozprzestrzeniania się. wszerz.

Podczas kwitnienia krzewy żółtego olbrzyma zyskują bardzo dekoracyjny wygląd dzięki licznym dużym kwiatom z długimi działkami. Pod względem dojrzewania odmiana należy do średnio wczesnych. W środkowej strefie naszego kraju można zacząć sycić się pierwszymi jagodami w pierwszej dekadzie lipca, a masowe zbiory kończą się na początku sierpnia. Jeśli Twoja witryna znajduje się w południowych regionach o stosunkowo dużej podaży ciepła, możesz spodziewać się dodatkowych zbiorów na początku jesieni na szczytach dobrze rozwiniętych rocznych pędów. Jednocześnie będzie tym wyższa, im dłuższy będzie okres bezmrozowy w danym rejonie. Ogólnie produktywność naszego bohatera oceniana jest jako wysoka lub bardzo wysoka. W sezonie każda roślina jest w stanie wyprodukować z krzaka do 3-4 kg malin. Ponadto odmiana bardzo dobrze reaguje na wzrost poziomu techniki rolniczej i starannej samoopieki, reagując na to zauważalnym wzrostem i tak przyzwoitego plonu. W nasadzeniach przemysłowych na dużych obszarach nierzadko uzyskuje się wynik 15-20 ton plonów z hektara. Zbieranie jagód nie wiąże się ze szczególnymi trudnościami ze względu na łatwe oddzielanie się od owoców, ale maliny nie należy dopuścić, ponieważ w takim przypadku może się rozpaść.

Pod względem wielkości dojrzałych owoców odmiana zasługuje na swoją nazwę, będąc jedną z największych wśród odmian o żółtym zabarwieniu. Średnia waga jagód waha się od 4-8 gramów, a te najwybitniejsze potrafią przekroczyć wagę i 10 gramów. Z wyglądu mają lekko okrągły lub tępo-stożkowaty kształt i jasnożółty matowy kolor z powodu lekkiej woskowej powłoki na powierzchni. Pestki są umiarkowanie duże, dobrze wyrównane, ale ich przyczepność do siebie jest zwykle niewielka, dlatego owoce wymagają ostrożnego obchodzenia się z nimi, w przeciwnym razie po prostu rozpadają się na fragmenty. Miąższ jest delikatny, soczysty i bardzo słodki, o przyjemnym, typowo malinowym aromacie. Indeks kwasu cukrowego, który jest jednym z obiektywnych wskaźników gastronomicznych, jest dla Żółtego Olbrzyma bardzo wysoki i dochodzi do 9 jednostek. W ujęciu procentowym suma cukrów w soku jagodowym wynosi średnio 10-11%, miareczkowanych kwasów - 1,1-1,2%. Zawartość witaminy C to około 15-18 mg / 100 g malin. Nasiona są bardzo nieliczne, a ze względu na ich mały rozmiar praktycznie nie są odczuwalne podczas jedzenia. Ocena degustacyjna pokazana w państwowym teście odmian nie jest zbyt wysoka - 3,4 pkt, jednak zdaniem wielu ogrodników jest mocno zaniżona, ale tak naprawdę smak tej odmiany jest znacznie wyższy.

Zebrany plon jest używany głównie w postaci świeżej, ponieważ nie nadaje się szczególnie do przetwarzania na różnego rodzaju konserwy, w szczególności na przetwory i dżemy. Zamrażanie i suszenie w naszym przypadku również nie ma zastosowania ze względu na soczystość i delikatność jagód.Z pewnym sukcesem Yellow Giant można zbierać na zimę w postaci kompotów. W odniesieniu do bezpośredniego stosowania w żywności istnieje również wiele niuansów. Przede wszystkim warto wziąć pod uwagę niską przenośność owoców tej odmiany, dlatego transport na duże odległości może doprowadzić do utraty prezentacji. Dotyczy to zwłaszcza rolników, którzy uprawiają rośliny na sprzedaż, a dla których atrakcyjność wizualna malin na blacie jest jednym z najważniejszych parametrów. Z tego powodu obchodzenie się z jagodami przeznaczonymi do sprzedaży powinno być szczególnie ostrożne; zbiórka powinna odbywać się w małych pojemnikach, w godzinach porannych lub wieczornych, unikając upałów w ciągu dnia.

Cechy agrotechniczne

Z ekonomicznego punktu widzenia rośliny robią niejednoznaczne wrażenie. Z jednej strony wykazują względną bezpretensjonalność, plastyczność i zdolność przystosowania się do różnych warunków klimatycznych, z drugiej nadal wymagają ochrony przed niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi, w szczególności przed silnymi mrozami, na które pędy są mało odporne. Jednak ogólnie rzecz biorąc, pozytywne właściwości przeważają nad negatywnymi. Do pierwszych należy zaliczyć między innymi wysoką odporność krzewów malin na pospolite choroby i szkodniki, co pozwala na uprawę roślin przy minimalnych zabiegach chemicznych przeciwko patogenom, a docelowo na uzyskanie plonów przyjaznych środowisku. Odporność na suszę i żaroodporność Żółtego Olbrzyma jest przeciętna, dlatego nie można ich przypisać oczywistym zaletom ani wadom.

Umieszczona odmiana preferuje raczej wilgotne, łagodne stoki o ekspozycji wschodniej lub zachodniej, aw regionach najbardziej parnych dopuszcza się również kierunki północne. Konieczne jest zapewnienie ochrony przed wiejącymi wiatrami, które w zimie przeszkadzają w gromadzeniu się śniegu, co jest konieczne, aby zapobiec uszkodzeniom krzewów przez mróz. Maliny nie tolerują nadmiernego zawilgocenia gleby i podmokłości, a także występowania wód gruntowych blisko powierzchni gleby, prowokujących gnicie systemu korzeniowego.

Sadzenie przeprowadza się wczesną wiosną lub jesienią po opadnięciu liści na dobrze uprawianej ziemi, na której nie ma kłączy złośliwych wieloletnich chwastów. Odległość między rzędami powinna wynosić co najmniej 1,5 metra, a między roślinami w rzędzie około 70-100 cm.

W okresie wegetacji żółtego olbrzyma nawy są odchwaszczane, podlewane i karmione malinami, jeśli to konieczne, wiązane pędy, zbierane, po czym dwuletnie łodygi, które przyniosły owoce, są natychmiast usuwane z odmiany.