Odmiana ziemniaków w galarecie

Galaretka to średnio wczesna odmiana ziemniaka stołowego (Solanum tuberosum) selekcji niemieckiej. Został wyhodowany przez specjalistów firmy EUROPLANT Pflanzenzucht GmbH. W 2005 roku, 4 lata po rejestracji wniosku o dopuszczenie, został wpisany do państwowego rejestru zakładów Federacji Rosyjskiej w dwóch regionach: centralnym i Wołgo-Wiatka. Rozpowszechnił się na całym terytorium Rosji, Ukrainy i Białorusi. Szczególnie ceniony za niewymagające warunki glebowe i wysoką wydajność. Nadaje się do uprawy zarówno na skalę przemysłową, jak i na własny użytek.

Od pojawienia się pełnych pędów do dojrzewania mija 80-100 dni, ale pierwsze kopanie można wykonać nieco wcześniej, około 70 dnia sezonu wegetacyjnego.

Roślina jest wysoka, typu pośredniego, od pół wzniesionej do rozłożystej, ze średnią ilością zielonej masy. Liście są duże lub średnie, średnio otwarte do ciemnozielonych. Krawędzie blaszki są wyraźnie faliste. Kwiaty są dość duże, białe, zebrane w zwarte korony. Powstaje kilka jagód.

System korzeni galaretki jest potężny, na każdej roślinie tworzy się 10-15 dużych, jednolitych bulw o wadze 84-135 gramów, praktycznie nie ma małych. Bulwy są owalne, o regularnym kształcie, bez nierówności. Skórka jest gęsta, żółta, gładka lub lekko szorstka w dotyku. Pocięty miąższ jest koloru ciemnożółtego. Oczy są małe, powierzchowne, prawie niewidoczne.

Plon handlowy odmiany według badań państwowych wynosi 156-292 c / ha, o 6-153 c / ha więcej niż ziemniaków Newski... Maksymalna ilość została zebrana w regionie Tula - 335 c / ha, o 31 c / ha więcej niż ustalony standard. Niektóre firmy rolnicze twierdzą, że potencjalny plon może osiągnąć 550 c / ha, ale nie ma potwierdzenia takich wyników w oficjalnych źródłach. Według ogrodników ze stu metrów kwadratowych można stabilnie zebrać około 450 kg. Zbywalność jest wysoka - 88-97%. Utrzymanie jakości 86%, niska tendencja do kiełkowania.

Smak ziemniaków jest doskonały! Zalicza się go do kulinarnego typu B (według klasyfikacji EAPR - European Association for Potato Research), czyli do kategorii średniowrzących. Bulwy nie ciemnieją podczas obróbki cieplnej, nadają się do gotowania, smażenia, pieczenia, farszu, doskonale uzupełnią zupy i sałatki, a także mieszanki warzywne. Sam pomysłodawca twierdzi, że galaretka jest idealna do smażenia w głębokim tłuszczu i rzeczywiście tak jest! Wiele placówek gastronomicznych preferuje tę właśnie odmianę do robienia frytek. Również bulwy świetnie nadają się do robienia frytek i mrożonek. Jedynym niuansem kulinarnym jest gęsty miąższ; odmiana ta nie nadaje się szczególnie do puree ziemniaczanego. Zawartość skrobi w bulwach waha się od 13,4 do 17,8%.

Rośliny nie są wybredne co do składu i rodzaju gleby, ale preferują luźne, żyzne gleby. Najlepiej nadają się gliny lekkie i gliny piaszczyste. Galaretka spokojnie reaguje na zmiany warunków atmosferycznych i krótkotrwałe susze, najlepiej plonuje na glebach umiarkowanie wilgotnych. Jeśli chodzi o pielęgnację, nie wymaga specjalnej uwagi dla siebie, ale jednocześnie doskonale reaguje na podlewanie i karmienie. Poniżej znajduje się krótka lista wskazówek dotyczących uprawy.

• Pomysłodawca rekomenduje posadzenie 42 tys. Roślin na hektar powierzchni lub 420 roślin na sto metrów kwadratowych.
• Miejsce lądowania powinno być słoneczne.
• Odległość między otworami do sadzenia powinna wynosić 28-30 cm, rozstaw rzędów powinien wynosić 75 cm.

• W okresie wegetacji konieczne jest przeprowadzenie standardowych zabiegów agrotechnicznych, takich jak hulanie i spulchnianie gleby, odchwaszczanie, leczenie chorób i szkodników. Jak wspomniano wcześniej, te ziemniaki dobrze reagują na podlewanie. W regionach o upalnym lecie należy monitorować wilgotność gleby, podczas gdy na obszarach o chłodnym klimacie rośliny mogą w ogóle nie podlewać. Zaleca się karmić nasadzenia raz lub dwa razy w sezonie; o wskaźnikach nawożenia porozmawiamy poniżej.
• Zielona masa jest lekko podatna na oparzenia słoneczne, jednak w razie potrzeby należy zadbać o cień.
• W przypadku uprawy Jelly na skalę przemysłową zaleca się zbieranie plonów za pomocą kombajnów z chwytem bocznym, aby mniej uszkodzić bulwy.
• Bardzo ważne jest utrzymanie płodozmianu. Najlepszymi poprzednikami są rośliny strączkowe, kapusta, ogórek, buraki, cebula i czosnek, zielony nawóz.

Twórca odmiany podaje krótką listę zaleceń dotyczących dawkowania nawozu, który ma być zastosowany. Przypominamy, że karmienie powinno odbywać się w razie potrzeby, w zależności od ilości składników odżywczych i pierwiastków śladowych w glebie.

• Nawozy azotowe są stosowane w małych i średnich rozmiarach. Nadmierna ich ilość źle wpływa na wzrost bulw i wydłuża okres wegetacyjny.
• Opatrunek górny z fosforem przeprowadza się w ilości 100 kg / ha, magnez - 60 kg / ha.
• Nawozy potasowe stosuje się w ilości 250-300 kg / ha.

Odmiana odporna na mątwika ziemniaczanego złocistego, raka, wirusy, parch i czarną nóżkę. Według Ogólnorosyjskiego Instytutu Fitopatologii jest umiarkowanie podatny na zarazę wierzchołkową i bulw.

Wielu hodowców ziemniaków bardzo dobrze mówi o galarecie. Jest szczególnie ceniony za wysoki smak, doskonały plon, bezpretensjonalność w warunkach wzrostu, odporność na wirusy, doskonałą prezentację bulw, a także przydatność do zbioru maszynowego i długotrwałego przechowywania. Do tej listy można dodać odporność na krótkotrwałą suszę, łatwość pielęgnacji i wszechstronność gotowania. Ten ziemniak praktycznie nie ma wad, ale zgodnie z obserwacjami niektórych ogrodników ma tendencję do szybkiego degeneracji, więc materiał siewny będzie musiał być odnawiany nieco częściej, mniej więcej raz na pięć lat. Jednak ten niewielki minus nie przeszkadza tej różnorodności w zdobywaniu coraz większej uwagi dużych kompleksów rolniczych i właścicieli działek osobowych.