Odmiana wiśni Tamaris

Przed rewolucją niektóre regiony Rosji słynęły z sadów wiśniowych, ale po uprawie tej pożytecznej jagody zaczęły spadać. Wiele odmian zostało utraconych, ale jednocześnie hodowcy zaczęli hodować nowe, nadając kulturze użyteczne właściwości, na przykład zimotrwalosc. Tamaris pojawił się dzięki T.N. Morozova. Miejsce narodzin odmiany to Wszechrosyjski Instytut Ogrodniczy. I.V. Michurin. Materiałem genetycznym była czarna czereśnia spożywcza, sadzonki z jej nasion poddano działaniu mutagenu chemicznego EI w stężeniu 0,005%. Pod koniec 1987 roku złożono wniosek o wpisanie „nowości” do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej. Badaniem odmian zajmuje się od 1988 roku, rejestracja w Państwowym Rejestrze miała miejsce w 1994 roku. Regiony przyjęcia - okręgi północno-kaukaskie, środkowe i środkowe Czarnoziem. Wiśnie kwitną również na Krymie, we wschodniej Mołdawii i na Ukrainie.

Opis

Roślina jest niewymiarowa, karłowata, wysokość około 2 metrów, rzadziej - 2,5 metra. Drzewo Tamaris wygląda bardzo dekoracyjnie w okresie kwitnienia i jesienią. Korona odmiany nie jest gęsta, okrągła, lekko wzniesiona i rozłożysta. Kora pnia i gałęzi szkieletowych jest brązowa. Długopędy wiśni pokryte są brązowobrązową korą z rzadkimi przetchlinkami. Pąki owalne wyrastają nieco odbiegając od pędu. Liść normalnej wielkości, lekko wydłużony, wąsko owalny, brzegi z ząbkowaniem dwuspadowym, kolor zielony. Powierzchnia blaszki liściowej jest błyszcząca, z żyłkami siatkowatymi, gładka płaskorzeźba, bez pokwitania. Ogonek liściowy łączący liść z pędem jest krótki, średnio gruby, u podstawy nie ma zabarwienia antocyjanowego. U podstawy blaszki liściowej można znaleźć 1 lub 2 ciemnoczerwone gruczoły. Liście utrzymują się do nadejścia mrozu, czerwienieją, a następnie szybko się kruszą. Kwiaty Tamaris są małe, różowe, olśniewająco białe. Płatki są zaokrąglone. Piętno słupka wznosi się nad pręcikami. Owocnikowanie wiśni występuje na gałęziach bukietu, np. Ostrodze.

Pestki tej odmiany są średnie lub duże, o wadze 3,8 - 5 gramów. Kształt jest okrągły, wierzchołek jest płaski, zagłębienie u podstawy jagody jest małe, szew brzuszny jest mały. Skórka gładka, błyszcząca, ciemnoczerwona, liczba punktów na skórze jest znikoma. Miąższ średniej gęstości, soczysty, delikatny, ciemnoczerwony. Smak jest dobry, słodko-kwaśny, słodycz przeważa nad kwaskowatością. Sok jest kolorowy, purpurowy. Kamień jest okrągły, kremowy, dość duży, łatwo oddziela się od miazgi. Szypułka jest długa, oddzielenie od pestkowca jest półsuche. 100 gramów miazgi zawiera: cukry - 9,99%, kwasy - 1,67%, kwas askorbinowy - 38 mg.

Charakterystyka różnorodności

• Wczesna dojrzałość Tamaris jest bardzo dobra, okres owocowania rozpoczyna się dość wcześnie - 2 - 4 lata po posadzeniu;
• według Państwowego Rejestru Roślin Federacji Rosyjskiej plon wiśni jest wyższy niż średnia. W warunkach Michurińska wynosi 60 - 80 c / ha. Z jednego małego drzewa usuwa się do 10 kg owoców, ale zbiory mogą być bardziej znaczące, jeśli przestrzegasz wszystkich zasad techniki rolniczej;
• kwitnienie następuje w późniejszym terminie, więc kwiaty nie cierpią z powodu powtarzających się przymrozków. Okres kwitnienia jest krótki - nie więcej niż 6 dni;
• okres dojrzewania jest średnio późny. W Michurińsku występuje na przełomie lipca i sierpnia;

• okres żywotności wiśni wynosi 20 lat;
• odmiana jest odporna na zimę, bez schronienia może zimować w temperaturze -24 ° C. Według opinii w najzimniejsze zimy możliwe jest tylko częściowe zamarznięcie, ale dzięki dobremu wzrostowi pędów powrót do zdrowia przebiega dobrze;
• odporność na suszę na średnim poziomie;
• odporność Tamaris jest ponadprzeciętna, szczególnie odmiana ceniona jest ze względu na wysoką odporność polową na kokomikozę, w latach epifitotycznych zmiana nie przekraczała 2 punktów. Ale może być lekko dotknięty moniliozą;
• transport owoców nie jest zbyt wysoki, podobnie jak okres przydatności do spożycia. Wynika to z faktu, że wraz z łodygą część skóry może odpaść, co powoduje wydzielanie soku;
• ale z drugiej strony owoce wiśni mają uniwersalne zastosowanie.W swojej naturalnej postaci są zaskakująco smaczne, nadają się do konserw i doskonale nadają się do przetworów, dżemów, dżemów, soków, kompotów, likierów.

Zapylacze

Kultura jest wysoce samozapłodna. Ale aby poprawić jakość i ilość plonów, nadal lepiej jest posadzić w pobliżu odpowiedni zapylacz. W ostateczności możesz zaszczepić jego gałąź w koronie Tamaris. Najlepszymi sąsiadami będą odmiany Turgenevka, Lyubskaya, Zhukovskaya.

Sadzenie i odejście

Zalecany czas sadzenia wiśni różni się w zależności od regionu uprawy. Na południu preferowane jest sadzenie jesienią, w centralnej można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Działka powinna być słoneczna, dobrze wentylowana w okresie wegetacji, ale chroniona przed dominującymi zimowymi wiatrami. Roślina nie ma szczególnych skarg na glebę, z wyjątkiem kwasowości - musi być neutralna. Poziom wód gruntowych wynosi co najmniej 2 metry nad powierzchnią. Tamaris może bezpiecznie rosnąć obok winogron lub głogów. Ale wysokie jabłonie, morele lub grusze powinny znajdować się co najmniej 6 metrów dalej.

Pielęgnacja odpowiada ogólnej technice rolniczej dla kultury. Formacja jest łatwa, pielęgnacja korony i zbiór wiśni nie jest trudny. Jedyną cechą agronomiczną odmiany jest konieczność corocznego wiosennego przycinania.

Wysoka zimotrwalosc, odporność na kokomikozę, dobry plon i wszechstronność stosowania jagód sprawiają, że Tamaris jest pożądanym nabytkiem dla każdego ogrodnika. Ponadto drzewo będzie mogło wnieść radość do Twojego ogrodu, ponieważ możesz go podziwiać przez cały sezon wegetacyjny, zaczynając od kwitnienia, a kończąc na jasnym opadaniu liści.