Odmiana wiśni Lyubskaya

Lyubskaya to stara krajowa odmiana wiśni o późnym dojrzewaniu. Słynie z wysokiej wydajności. Dokładne pochodzenie nie zostało ustalone. W 1982 roku pojawił się pierwszy opis odmiany, którego autorem jest słynny naukowiec-hodowca owoców Nikołaj Iwanowicz Kichunow. Wskazuje, że ta odmiana była od dawna hodowana w rejonie koroczańskim w regionie kurskim. Inną popularną nazwą tej wiśni jest Lyubka.

Od 1947 roku odmiana poddawana jest państwowym testom. W tym samym roku został podzielony na strefy w północno-zachodnim (obwody nowogrodzkie, kaliningradzkie i pskowskie), centralnym (moskiewski, briański, riazański, kaługa, smoleński, tuła), środkowy Czarnoziem (obwody Tambow, Kursk, Biełgorod, Lipieck, Orzeł) ), Srednevolzhsky (regiony Uljanowsk, Samara, Penza i Republika Mordowii), Nizhnevolzhsky (regiony Saratów, Wołgograd, Astrachań i Republika Kałmucji) i Kaukaz Północny (Obwód Rostowski, Terytoria Krasnodarskie i Stawropolskie, Republika Adygea i Kabardyno-Bałkarska, Regiony Osetii Północnej-Karaczajo-Czerkiesji).

Drzewa są małe (nie więcej niż 2,5 metra wysokości), słabo rosnące. Korona jest rzadka, szeroka, okrągła lub rozłożysta, często płacząca, opadająca. Kora pnia jest typu spękanego, koloru brązowo-szarego. Gałęzie są zakrzywione; opuszczając pień, tworzą kąty bliskie 45 stopni. Roczne gałęzie mają opadający kształt, ich kolor jest brązowy, ze srebrzystym nalotem. Pąki wegetatywne nieznacznie odbiegają od pędu, mają kształt zaokrąglonego stożka; owalne pąki generatywne. Liście wielkości 8,7 × 5 cm, ciemnozielone, wydłużone odwrotnie jajowate lub wąskie owalne, spiczaste u nasady, z łagodnym lub raczej ostrym przejściem do wierzchołka; krawędzie skrzydeł z podwójnym ząbkowaniem. Blaszka liściowa jest lekko błyszcząca, gęsta; gruczoły są małe, zaokrąglone, koloru brązowego lub żółtobrązowego, umiejscowione u nasady blaszki liściowej w ilości 1-2 sztuk. Przylistki są małe, ostro zakończone. Wzrost korzeni jest praktycznie nieobecny.

Kwiaty o średnicy 3 - 3,4 cm, zebrane w kwiatostany po 3 - 4 sztuki. Płatki o wydłużonej podstawie i zaokrąglonym wierzchołku z nacięciem, lekko pofałdowane, wklęsłe, zaokrąglone. Kielich jest żebrowany, w kształcie kielicha, zielonkawy. Długość kolumny wynosi 1 cm, włókna nie są większe niż 1 cm, piętno słupka znajduje się poniżej lub na tym samym poziomie co pylniki. Szypułki do 2,5 - 3 cm.

Z natury owocowania odmiana Lyubskaya jest typową wiśnią krzewiastą, jajniki owocowe powstają głównie na gałęziach rocznych.

Jagody z reguły są średniej wielkości (maksymalna waga owoców - 4 - 5 g), kulisto-tępo-sercowate, z zaokrąglonym, lekko tępym wierzchołkiem. W jajnikach powstaje 1 - 2 owoce, znacznie rzadziej 3 - 4. Skórka jest cienka, ale mocna, ciemnoczerwona, z błyszczącym połyskiem i licznymi nakłuciami podskórnymi; brzuszna strona wiśni jest jaśniejsza, z wyraźnie zaznaczoną ciemną linią szwu. Lejek jest płytki do średniej głębokości, ale szeroki. Sok jest jasnoczerwony lub czerwony. Kamień o masie 0,2 - 0,3 g (6 - 8% całkowitej masy jagody), średni do dużego (10 × 8,5 × 7 mm), owalny lub owalny, końcówka lekko spiczasta, podstawa zaokrąglona; zdolność oddzielania się od miazgi jest dobra. Łodygi są cienkie, stosunkowo długie (od 3,5 cm i więcej), w jagodach niedojrzałych trzymają się mocno, u jagód w pełni dojrzałych - średnie. Miąższ barwy ciemnoczerwonej, smak słodko-kwaśny, bardzo soczysty, o delikatnej konsystencji.

W owocach uprawianych w centralnej Rosji skład chemiczny zawiera: suchą masę - 14,5%, ilość cukrów - 9,5%, wolne kwasy - 1,7%, kwas askorbinowy - 20 mg / 100 g mokrej masy.Dla porównania jagody Lyubskoy uprawiane na Terytorium Krasnodarskim zawierają: suchą masę - 15,1%, zawartość cukrów - 10%, wolne kwasy - 1,8%, kwas askorbinowy - 11,7 mg / 100 g.

Smak czereśni Lyubskaya jest mierny, dlatego świeże jagody praktycznie nie są spożywane. Odmiana przeznaczona głównie do użytku technicznego (wino, dżemy, kompoty), suszenia i szybkiego mrożenia.

Poziom wczesnej dojrzałości odmiany jest wysoki - drzewa owocują 2-3 lata po posadzeniu, przy jednoczesnym szybkim wzroście plonu. Na przykład w piątym roku wzrostu plon osiąga 5-6 kg / d. Wiśnie dojrzewają późno, koniec lipca - początek sierpnia. Odmiana nie ma skłonności do linienia, owoce mogą długo wisieć na gałęziach, osiągając swoje najlepsze walory. Dojrzewanie jagód jest równoczesne.

Potencjalną produktywność ocenia się jako wysoką, podczas gdy rzeczywisty poziom produktywności jest w dużej mierze zdeterminowany przez ogólny stan drzew, warunki zimowania i uszkodzenia spowodowane chorobami. W centralnej Rosji produktywność wynosi średnio 10-12 kg owoców na roślinę, ale często również osiąga 25 kg. Zdarzają się przypadki, gdy maksymalne plony zebrano do 35 - 50 kg owoców z drzewa. W warunkach Terytorium Krasnodarskiego średnia produktywność drzew w wieku od 7 do 16 lat przez 10 lat owocowania wynosiła 10,3 kg / v. Maksymalny plon odnotowano na drzewach 11-letnich - 54 kg / d. Owocowanie jest roczne.

Kwitnienie następuje w średnio późnych okresach i w zależności od warunków atmosferycznych trwa od 5 do 8 dni.

Lyubskaya charakteryzuje się wysokim poziomem płodności. Ale podczas sadzenia razem z odmianami zapylającymi liczba jajników znacznie wzrasta. Odpowiednie zapylacze: Vladimirskaya, Zhukovskaya, Anadolskaya, Molodezhnaya, Fertile Michurina, Lotovaya, Shpanka wcześnie. Również sama Lyubskaya jest doskonałym zapylaczem dla wielu odmian wiśni.

Poziom mrozoodporności i zimotrwałości drzew ocenia się jako średni: dość często odnotowuje się zamarzanie pni i gałęzi szkieletowych. Ta okoliczność znacznie skraca żywotność drzew: jeśli w południowych regionach wiśnie żyją przez 20 - 25 lat, to na środkowym pasie - maksymalnie 15 lat. Ale poziom mrozoodporności pąków generatywnych ocenia się jako wysoki (o rząd wielkości wyższy niż w przypadku odmiany Vladimirskaya).

Odporność na pospolite choroby grzybicze jest niska - podatność na kokomikozę i moniliozę może sięgać 4 punktów. Czasami rośliny ratuje się tylko dzięki ciągłym zabiegom fungicydowym.

Ze względu na niewystarczający poziom mrozu i zimotrwalości drewna Lyubskaya nie nadaje się do hodowli na północnych szerokościach geograficznych. Optymalnym obszarem uprawy są środkowe i południowe regiony Rosji. W rzeczywistości ta wiśnia ma w nich maksymalny rozkład.

Odmiana ma zwiększone zapotrzebowanie na glebę i pielęgnację: bardzo ważne jest przestrzeganie optymalnych dawek nawozów organicznych i mineralnych.

Stwierdzono dużą skłonność Lyubskaya do spontanicznych mutacji nerek (klonów). Różnią się pokrojem roślin, wielkością i jakością jagód, produktywnością, czasem dojrzewania. Znane są Lyubskaya późno, Lyubskaya bukiet, Lyubskaya produktywna itp.

Wśród głównych zalet tej wiśni są: wysoki poziom potencjalnej produktywności; dobra przenośność jagód; pokrój roślin niewielki, co pozwala na wykorzystanie odmiany w intensywnym ogrodnictwie.

Główne wady to: niewystarczający poziom mrozoodporności drzew, silna podatność na choroby grzybowe, zbyt kwaśny smak jagód.