Odmiana winogron Akademik Avidzba (Ku pamięci Dzheneyeva)

Winogrono stołowe Akademik, czyli tak oficjalnie nazywa się Akademik Avidzba, to niezwykły pod wieloma względami efekt pracy krymskich naukowców z Instytutu Winiarstwa i Winiarstwa „Magarach”. Został nazwany na cześć ówczesnego dyrektora Instytutu - Anatolija Mkanowicza Avidzby, doktora nauk rolniczych, akademika Rosyjskiej Akademii Nauk i Narodowej Akademii Nauk Rolniczych Ukrainy. Następnie podjęto próbę zmiany nazwy odmiany na cześć innego znanego badacza, nadając jej imię Pamięci Dzheneyeva, a jeszcze później Akademickiego K. Takie zamieszanie przetrwało do dziś, jednak w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych Rosji Federacja od 2014 roku odmiana została oficjalnie zarejestrowana pod swoją oryginalną nazwą.

Nasz bohater został wyhodowany w wyniku hybrydyzacji odmian Prezent dla Zaporoża i Richelieu, a następnie selekcja najlepszych sadzonek. Rezultatem była wielkoowocowa, bardzo wcześnie dojrzewająca, ciemna forma o doskonałych walorach gastronomicznych i estetycznych uzyskanych winogron. Pod względem ogółu wszystkich cech nasz bohater znacznie przewyższył oboje rodziców, odziedziczył tylko najlepsze cechy po każdym z nich.

Do niewątpliwych zalet nowej generacji należy również zaliczyć wysoki i stabilny plon, co dodatkowo podkreśla perspektywy stania się jedną z ulubionych odmian rolników i producentów. W naszym kraju jest podzielony na strefy i polecany do uprawy na skalę przemysłową w całym regionie Północnego Kaukazu, ale przez amatorów jest szeroko rozpowszechniony daleko poza jego granicami, co świadczy o jego dobrej plastyczności i zdolności przystosowania się do różnorodnych gleb i warunki klimatyczne.

Charakterystyka agrobiologiczna

Wigor krzewów winogronowych jest średni. Korona młodego pędu jest błyszcząca, ledwo zauważalnie owłosiona, koloru zielonkawo-brązowego. Odcienie antocyjanów są również wyraźnie widoczne w wybarwieniu młodych liści. Typowe, w pełni rozwinięte liście akademika są średniej lub dużej wielkości, silnie wycięte, wydłużone, zwykle złożone z pięciu płatów. Powierzchnia blaszki liściowej jest gładka, błyszcząca, ciemnozielona; na spodniej stronie widoczne słabe, szczeciniaste pokwitanie; profil skrzydła jest płaski lub lekko pofalowany. Górne boczne nacięcia są głębokie, przeważnie zamknięte z jajowatym światłem, czasem w kształcie otwartej liry, z wąskim otworem i zaokrąglonym dnem. Dolne nacięcia są znacznie płytsze, otwarte i mają kształt szczeliny z równoległymi bokami. Wcięcie ogonkowe jest otwarte, sklepione spiczastym dnem, rzadziej w kształcie liry. Ogonki są długie, czerwono-zielone. Ząbki na obwodzie blaszki liściowej są duże, w postaci trójkątów lekko nachylonych w jedną stronę z podstawami o średniej szerokości, wypukłych krawędziach i ostrych wierzchołkach. Kwiaty tej odmiany są biseksualne, dzięki czemu doskonale zapylają się samodzielnie przy dobrej pogodzie, tworząc wyjątkowo wykonaną wiązkę, w której nie ma niedorozwiniętych jagód. Problemy z groszkiem winogronowym, a także zrzucaniem pąków i jajników mogą pojawić się tylko na młodych krzewach, które dopiero zaczęły owocować. Z wiekiem i gdy rośliny gromadzą wieloletnie drewno, tego rodzaju wady przestają się pojawiać. Dojrzewanie rocznego wzrostu Pamięci Dzheneyeva jest dobre. Jesienią młode winorośli brązowieją.

Dojrzałe kiście winogron rosną bardzo duże, ich średnia waga sięga 850-950 gramów, długość - do 30 cm lub więcej. Najbardziej masywne z nich mogą przekraczać półtora kilograma wagi, a jednocześnie wyglądają niesamowicie efektownie. Zwykła forma gron akademickich jest cylindryczno-stożkowa; w swojej strukturze są umiarkowanie luźne lub o średniej gęstości.Grzebienie są dobrze rozwinięte, mocne, choć zielne, jasnozielone, czasem z czerwonawymi plamami. Jagody tej odmiany są oryginalne w wyglądzie - wydłużone, owalne lub w kształcie sutków, duże, bardzo wyrównane względem siebie. Wymiary podłużne standardowych winogron to 32-34 mm, wymiary poprzeczne 19-21 mm. Średnia waga to 8-10 gramów. Na zewnątrz są pomalowane na niebiesko-czarne i pokryte grubą warstwą niebiesko-szarej śliwki ochronnej. Względnie swobodne ułożenie w kiściach zapobiega możliwemu odkształceniu się jagód. Ich miąższ jest dość gęsty, chrupiący podczas przeżuwania, ma przyjemny harmonijny smak, charakterystyczny dla winogron deserowych, ale nie świeci jasnym, odmianowym aromatem. Świeżo wyciskany sok jest bezbarwny, całkowita zawartość cukru w ​​nim wynosi 17-18 g / 100 ml, miareczkowalna kwasowość wynosi 6-7 g / l. Skórka jest średniej grubości, dzięki wystarczającej wytrzymałości dobrze znosi uszkodzenia pozostając zjedzonym. Nasiona nie rosną zbyt duże i mają minimalny negatywny wpływ na smakowitość owoców. Oceny degustacyjne świeżych jagód, które nasz bohater pokazał podczas państwowych testów odmian, wyniosły 9,2 punktu. W okresach najkorzystniejszych pod względem warunków klimatycznych wskaźnik ten może sięgać 9,6 punktu.

Głównym kierunkiem wykorzystania uzyskanego zbioru tej odmiany jest konsumpcja na świeżo. Ułatwiają to doskonałe walory gastronomiczne akademika i jego atrakcyjny, bardzo atrakcyjny wygląd. Rolnicy od razu po jego pojawieniu się jednogłośnie ocenili nowość jako „targowisko”, chętnie lokując na nią miejsce na swoich działkach. I nie mylili się. Wysokiej jakości kiście zebrane we wczesnych stadiach nie pozostają nieświeże na półkach, mimo że ceny winogron są zwykle nadal wysokie w momencie ich pojawienia się na rynku. Fakt ten znacznie zwiększa ekonomiczny efekt jej uprawy w porównaniu z późniejszymi odmianami.

Uprawie komercyjnej naszego bohatera na skalę przemysłową sprzyja również dobra transportowalność plonu, dlatego możliwości jego realizacji znacznie się poszerzają. Jego okres przechowywania jest przeciętny, jednak zastosowanie lodówek i pomieszczeń o kontrolowanym mikroklimacie znacząco poprawia ten wskaźnik. Amatorzy winorośli, szeroko uprawiający odmianę na własny użytek i często otrzymujący nadwyżkę produkcji z wysokowydajnych krzewów, z powodzeniem wykorzystują tę winogronę w domowych konserwach. Z gęstych, dobrze uformowanych jagód kompoty, przetwory, marynaty są doskonałe w smaku i wyglądzie, a bogata kolorystyka dodatkowo podkreśla wspaniałość tych produktów.

Okres wegetacji akademika nie przekracza 115 dni od momentu otwarcia pąków na wiosnę do momentu, gdy pierwsze pęczki są gotowe do cięcia. W południowych, tradycyjnie winiarskich regionach, początek dojrzałości usuwalnej przypada na ostatnie dni lipca - początek sierpnia, z sumą aktywnych temperatur 2100-2200 ° C. Należy pamiętać, że wczesne wybarwienie i zmiękczenie jagód jest charakterystyczne dla Pamięci Dzheneyeva, jednak nieco później osiągają najlepsze wskaźniki pod względem smaku i kumulacji cukru. Jednocześnie, nawet biorąc pod uwagę tę cechę, odmiana doskonale nadaje się do promowania jej w regiony środkowej strefy kraju, gdzie doskonale dojrzeje i zachwyci właścicieli bardzo wysokiej jakości winogronami. Według zeznań wielu amatorskich winiarzy, udaje im się osiągnąć doskonałe wyniki w rejonach Centralnej Czarnej Ziemi Federacji Rosyjskiej, praktycznie na całym terytorium Ukrainy, a nawet na południu Białorusi.Wzrostowi na północy sprzyja również zwiększona mrozoodporność odmiany do -23 ... -25 ° C, co choć nie eliminuje konieczności schronienia krzewów na zimę, to często pozwala na znaczne uprościć tę żmudną procedurę.

Plony w nasadzeniach przemysłowych osiągają 200-250 centów / ha, a na działkach przydomowych rośliny z przyzwoitą starannością są gotowe oddać do 15 kilogramów winogron, nawet pomimo średniej siły ich wzrostu. Tak wysokie wskaźniki produktywności tłumaczy się znacznym odsetkiem owocnych pędów i dużą liczbą ułożonych na nich kwiatostanów. Negatywną konsekwencją tego jest skłonność akademika do przeciążenia i potrzeba starannego racjonowania krzewów zbiorami.