Odmiana winogron Rkatsiteli
Rkatsiteli to stara biała techniczna odmiana winogron, pochodząca z gruzińskiego regionu Kachetia. Tradycyjnie uważa się, że rośnie na tym obszarze od wielu tysiącleci iw tym czasie został wprowadzony do wielu sąsiednich regionów. Aż do kampanii antyalkoholowej w latach 80. ubiegłego wieku uważano ją za prawie najbardziej rozpowszechnione winogrono w republikach radzieckich, ale masowe wykorzenienie plantacji znacznie zmniejszyło obszar pod nią, a wyrządzone wówczas szkody nie zostały przywrócone. ten dzień. W domu różnorodność, a także inna równie znana Saperavistanowi podstawę lokalnego winiarstwa. Prawie 60% wszystkich Rkatsiteli uprawianych na świecie znajduje się w Gruzji. Poza jego granicami duże plantacje znajdują się w Azerbejdżanie, Rosji, Ukrainie, Mołdawii, Rumunii i Bułgarii. Małe eksperymentalne miejsca można znaleźć za granicą - w USA i Australii.
Powodem popularności tego szczepu jest stosunkowo wysoka mrozoodporność winorośli, dzięki czemu krzewy w wielu regionach nie wymagają schronienia na zimę, podczas gdy inne wysokiej jakości formy techniczne w tych samych warunkach regularnie zamrażają pod wpływem wilgoci. te same warunki. Jest to szczególnie ważne w górzystym obszarze Kaukazu, z jego dość surowym klimatem. Ponadto nie bez znaczenia jest wszechstronność uzyskanych zbiorów, z których można wytwarzać różnego rodzaju wina - stołowe, deserowe, wzmocnione, a także z których uzyskuje się destylaty koniakowe. Wielokrotnie próbowano stworzyć gatunkowe wina musujące od naszego bohatera, ale naturalny wysoki poziom alkoholu w materiale winnym nie pozwalał na osiągnięcie pożądanej jakości takich trunków. Wytworzony z niego szampan jest prawie zawsze ciężki.
W różnych regionach uprawy winorośli można usłyszeć liczne nazwy - synonimy odmiany: Kukura, Mamali Rkatsiteli, Budashuri, Dedali Rkatsiteli, Korolek, Topolek itp., Które ostatecznie wskazują na tę gruzińską odmianę.
Charakterystyka agrobiologiczna
Nasz bohater należy do rasowych przedstawicieli szlachetnych europejsko-azjatyckich winogron Vitis vinifera, a pod względem ekologicznym i geograficznym - do grupy odmian basenu Morza Czarnego. Krzewy wykazują dużą wigor wzrostu i przybierają wygląd piramidalny dzięki silnym, wyprostowanym pnączom. Korony młodych pędów mają szaro-biały wygląd ze względu na intensywne pokwitanie. Młode liście są zielonkawo-brązowe, wzdłuż ich krawędzi, gdy się pojawiają, widać różową obwódkę. Uformowane liście są bogato zielone, średniej do dużej wielkości, zaokrąglone, składające się z trzech lub pięciu płatów z umiarkowanym rozcięciem między nimi. Profil blaszki liściowej jest rowkowany w kształcie lejka. Na odwrotnej stronie występuje słabe pokwitanie typu pajęczynowego. Górne boczne wcięcia średniej lub płytkiej głębokości, otwarte w kształcie liry lub zamknięte jajowatym prześwitem. Dolne wycięcia są małe, bardzo zróżnicowane pod względem kształtu - od otwartych w kształcie litery V do zamkniętych, prawie bez szczeliny. Wcięcie ogonkowe jest prawie zawsze otwarte, może być sklepione lub w kształcie liry. Długość ogonków jest porównywalna z długością głównej żyłki liścia, są one zabarwione, podobnie jak osie młodych pędów, w intensywnym, winno-czerwonym kolorze. Ząbki na obwodzie blaszki liściowej są trójkątne lub w kształcie piły, z jednym lub dwoma zakrzywionymi bokami i ostrymi wierzchołkami. Kwiaty są biseksualne, dlatego zapylanie jest całkiem udane, a jagód grochu z reguły nie występuje.Nie zauważono również tendencji do wypadania pąków i jajników w winogronach. Dojrzewanie winorośli następuje w pełni - na 85-90% długości pędów. Jednocześnie są zabarwione na ciemny czerwono-brązowy kolor z bardziej nasyconą pigmentacją węzłów.
Kępy Rkatsiteli osiągają rozmiary niezłe dla odmiany technicznej, dorastają do 14-17 cm długości i do 8-10 cm szerokości. Dobrze wykonane szczotki mają kształt cylindryczny lub cylindryczno-stożkowy, często ze skrzydełkiem . Mają średnio zwartą strukturę. Grzebień zwykle nie przekracza 5 cm, jego kolor, podobnie jak wiele wegetatywnych części tej odmiany, to antocyjany. Jagody są okrągłe lub lekko owalne, średniej wielkości (15-18 mm długości i 14-16 mm średnicy). Standardowa waga 100 winogron to 150-170 gramów. Ich kolor jest bardzo elegancki i atrakcyjny - złocistożółty z brązową opalenizną po słonecznej stronie. Na powierzchni widoczna jest lekka, stosunkowo intensywna woskowata powłoka. Miąższ owocu jest przyjemny w smaku, bardzo soczysty, ma swoją specyfikę w posmaku i aromacie. Całkowita zawartość cukrów w soku winogronowym waha się w zależności od pory roku i pory zbioru w granicach 18-23 g / 100 ml, aw najkorzystniejszych warunkach może osiągnąć 25%. Miareczkowa kwasowość wynosi 8-10 g / l. Skórka winogron jest cienka, ale jednocześnie ma względną wytrzymałość. Liczba nasion nie przekracza trzech. Generalnie cechy technologiczne gron kształtują się następująco: wydajność soku - około 80%, odpad w postaci grzbietów - 3% oraz w postaci łuski, nasion i gęstych części miazgi - 17%.
Wykorzystanie zebranych plonów może być bardzo zróżnicowane. W winiarstwie, gdzie wykorzystuje się lwią część tego grona, przygotowuje się z niego wiele rodzajów wysokiej jakości napojów - młodych i dojrzewających, wytrawnych i deserowych, stołowych i wzmocnionych. Typowe Rkatsiteli można określić jako dyskretne i orzeźwiające. W bukiecie najczęściej występują odcienie zielonego jabłka, pigwy lub brzoskwini, chociaż mogą być obecne nuty cytrusowe i kwiatowe. Jednak brak złożoności aromatów można nadal uznać za pewną wadę tej odmiany. Doświadczeni winiarze korygują tę wadę maceracją, zwykle nietypową dla technologii białego wina. W wyniku długotrwałego kontaktu brzeczki ze skórą przyszły napój nabiera większej złożoności i tekstury. Ze względu na lekko podwyższoną kwasowość wino dobrze prezentuje się dojrzewając w dębowych beczkach. Następnie aromat zostaje wzbogacony delikatnymi tonami wanilii i innymi pikantnymi niuansami.
Oprócz przetwarzania na napoje alkoholowe z uprawy produkowany jest bardzo smaczny, zbilansowany sok. W regionach, w których ta odmiana jest szeroko rozpowszechniona, winogron ten jest również spożywany na świeżo, a jego właściwości smakowe są bardzo przyzwoite. Ponadto kiście mają doskonałą jakość przechowywania i mogą być przechowywane w odpowiednich warunkach przez kilka miesięcy.
Pod względem czasu dojrzewania nasz bohater należy do odmian stosunkowo późno dojrzewających. Okres wegetacyjny trwa 150-160 dni, co przy późnym pączkowaniu prowadzi do nadejścia dojrzałości technicznej dopiero na początku października. Suma aktywnych temperatur wymaganych w tym okresie wynosi 2900-3000 ° C i oznacza możliwość uprawy Rkatsiteli tylko na dobrze zaopatrzonym, ciepłym południu. Pojawia się tu jednak inny problem - bardzo niska odporność roślin na suszę, co wymaga organizacji nawadniania winnicy w rejonach parnych, w których występuje niedobór wilgoci deszczowej.
Plon winogron może być dość wysoki, przekraczający 100 kg / ha. Jednak ten wskaźnik najczęściej nie jest stały. Wynika to między innymi z tego, że odsetek pędów owocnych waha się na przestrzeni lat od 20 do 70%.Aby zneutralizować tę nieprzewidywalność, podczas wiosennego przycinania krzewy są obciążane od razu 50-60 oczkami, a po rozpoczęciu sezonu wegetacyjnego muszą ostrożnie rozdrabniać sterylne i słabe pędy, utrzymując na roślinie 28-30 produktywnych winorośli. Strzały owocowe w odmianie pozostają długie, skracając je do 10-12 pąków.
Odporność Rkatsiteli na choroby grzybowe i szkodniki jest inna. W pewnym stopniu rośliny są odporne na ataki pleśni i szarej pleśni. Jednocześnie obserwuje się podatność na mączniaka prawdziwego, a także na niektóre szkodniki - liścia winorośli i przędziorków. Strategia ochrony chemicznej winnicy musi być budowana z uwzględnieniem tych cech. Nie należy zaniedbywać zabiegów agrotechnicznych, takich jak rozjaśnienie strefy owocowej krzewów, co może znacznie ograniczyć aktywność wielu patogenów, a jednocześnie poprawić stan uzyskanych zbiorów winogron.
