Odmiana ziemniaków Rocco

Rocco lub Roco to średnio dojrzewająca odmiana ziemniaka (Solanum tuberosum). Wyhodowany w Austrii przez specjalistów z NOES (Niederosterreichischen Saatbaugenossenschaft). W 2002 roku wpisany do rejestru państwowego Federacji Rosyjskiej pod oficjalną nazwą „Roko”. Zatwierdzony do uprawy w regionach Wołgo-Wiatka, Środkowej Wołgi i Zachodniej Syberii w Rosji.

Okres od kiełkowania do zbioru wynosi 85 - 95 dni.

Rośliny średniej wysokości, typ pośredni, pół wzniesione, dobrze ulistnione. Liście są otwarte, średniej wielkości, koloru zielonego. Liście są średniej wielkości. Falistość krawędzi jest średnia. Corolla duża, kolor czerwono-fioletowy. Kwitnienie jest rzadkie lub całkowicie nieobecne. Rośliny na początku sezonu wegetacyjnego rozwijają się słabo, ale bliżej połowy okresu wegetacyjnego uzyskują dobry wzrost.

Bulwy ziemniaka są średniej lub dużej wielkości, kulisto-owalne. Oczy są małe. Skórka jest gładka, czerwona. Miąższ ma kremowy kolor. Masa bulw nadających się do sprzedaży wynosi 75 - 120 gramów. Zbywalność (84 - 96%) i utrzymanie jakości (90%) są wysokie. Średnia liczba bulw w gnieździe to 12 szt. Ogrodnicy zauważyli, że tworzą się one dość blisko powierzchni, w dość dużej odległości od „macierzystej” bulwy, co ułatwia proces zbioru Rocco.

Plon bulw handlowych wynosi 136 - 261 c / ha, czyli o 23 - 28 c / ha wyższy niż standard Bronnitsky'ego. Maksymalny plon wynosi 275 c / ha i jest o 65 c / ha wyższy od standardowego (dane dla regionu Penza).

Różnorodność stołu. Dobry gust. Nadaje się do przygotowywania różnych potraw, szczególnie dobrych jako frytki. Miąższ jest kruchy, ma przyjemną konsystencję, bez nadmiernej wodnistości, nie traci atrakcyjnego koloru podczas obróbki cieplnej. Bulwy nadają się również do przetwarzania na chrupiące ziemniaki. Zawartość skrobi wynosi 13-14,5%, czyli o 1,1-1,5% mniej niż w standardowych odmianach Petersburg i Golubizna. Zawartość suchej masy wynosi 19,7%.

Rocco charakteryzuje się odpornością na czynnik wywołujący raka, cystę mątwika aureus i wirusa Yn. Odporność bulw i wierzchołków na patogen zarazy jest przeciętna i poniżej średniej. Ponadto nasz bohater jest odporny na pomarszczone i prążkowane mozaiki. Średnio odporny na wirusa Yntn. Dobrze znosi wysokie temperatury w okresie wegetacji. Zwiększone dawki potasu w glebie zmniejszają wrażliwość bulw na uszkodzenia mechaniczne (ciemnienie miazgi) podczas zbioru. Ogólnie odporność na uszkodzenia mechaniczne podczas kopania jest słaba.

Niektórzy ogrodnicy zauważają, że stonka ziemniaczana nie lubi tych ziemniaków; zwróci na to uwagę tylko wtedy, gdy nie ma co jeść. Oczywiście nie należy lekceważyć środków zapobiegawczych.

Odmiana Rocco jest dobrze przechowywana i przez długi czas. Zaleca się kiełkowanie bulw przed sadzeniem ze względu na ich wyraźny spoczynek.

Rośliny nie są wymagające na glebach, ale najlepiej plonują na luźnych glebach żyznych - glinach piaszczystych i glinach lekkich. Są bezpretensjonalne w pielęgnacji, nie wymagają tworzenia specjalnych warunków, jednak bardzo dobrze reagują na tak proste techniki, jak hilling, pielenie, spulchnianie gleby. Nie zapomnij o środkach zapobiegawczych w celu zwalczania chorób i szkodników. Ważne jest również regularne podlewanie, jeśli to konieczne - nie pozwól, aby gleba zbytnio wyschła lub nasiąkła. Zalecany jest również opatrunek pogłówny, rośliny dobrze na nie reagują, jednak należy uważać na kompleksy azotowe - ich nadmierna ilość może prowadzić do przyspieszenia tempa wzrostu wierzchołków ze szkodą dla rozwoju bulw.

Konieczne jest zwłaszcza utrzymanie płodozmianu na miejscu, ponieważ nasz bohater ma dość niską odporność na zarazę zarazy. Nie sadzić go w ziemi po innych psiankach. Najlepszymi poprzednikami będą kapusta, ogórek, cebula, cukinia, czosnek, zielony nawóz, rośliny strączkowe. Nie zapomnij również o odnowieniu nasion, aby zapobiec degeneracji ziemniaków.

Odmiana ta jest bardzo ceniona przez ogrodników i duże kompleksy rolnicze za stabilny dobry plon, niezależny od warunków pogodowych sezonu, wysoki plon bulw handlowych i doskonałą odporność na różne choroby. I oczywiście wielu ludzi kocha Rocco za jego wspaniały gust! Obecnie rynek obfituje w różnorodne odmiany o szerokim wachlarzu właściwości, jednak nie wszystkie z nich mogą pochwalić się doskonałym smakiem. A dla tych, którzy uprawiają ziemniaki na własny użytek, jest to jeden z głównych atrybutów przy wyborze odmiany do uprawy.

Jednak, jak to często bywa, opinie na temat smaku są różne i rodzi się wiele kontrowersji. Więc ktoś bardzo chwali Rocco, a ktoś zauważa, że ​​jest bez smaku i wodnisty. Możemy tylko powiedzieć, że osobiste preferencje każdego są inne, ale zdecydowanie warto spróbować wyhodować tę odmianę, biorąc pod uwagę całą szeroką listę jej zalet! Ponadto posiada bardzo mało wad - niską odporność na uszkodzenia mechaniczne i zarazę. Ale te problemy okażą się nieistotne przy kompetentnym podejściu do uprawy i zbioru.