Odmiana agrestu Malachit

W Rosji agrest znany jest od kilku stuleci. Jednak na początku XX wieku mączniak prawdziwy drastycznie zmniejszył liczbę nasadzeń. Głównym zadaniem hodowców było opracowanie nowych odmian tej kultury odpornych na grzyby. W 1949 r. Naukowcy z Centralnego Instytutu Badawczego Północnej Gospodarki Owocami i Jagodami (obecnie część Federalnego Centrum Naukowego IV Michurin) złożyli wniosek o rejestrację nowej odmiany agrestu o nazwie Malachite. Prawie 10 lat później, w 1959 roku, został wpisany do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Federacji Rosyjskiej. Autorem jest K.D. Sergeeva. Formularze rodzicielskie to Date i Black Negus. Kultura wykazuje maksymalny potencjał w regionach o umiarkowanie gorącym lecie i długich zimach - Centralna, Centralna Czarna Ziemia, Wołgo-Wiatka, Północna, Północno-Zachodnia, Środkowa Wołga, Niżniewolżski, Ural i Daleki Wschód.

Opis

Krzew jest energiczny, z dużą zdolnością do tworzenia pędów, raczej rozprzestrzeniający się i gęsty. Wysokość wynosi około 1,3 - 1,5 metra. W tym samym czasie roślina wygląda na zwartą i schludną. Pędy odmiany są zakrzywione, średniej grubości, nie owłosione, pokryte jasnozieloną korą, która czasami wykazuje słabe zabarwienie antocyjanowe. Długie gałęzie przeplatają się i tworzą gęsty krzew. Pędy agrestu na całej długości, z wyjątkiem wierzchołka, są umiarkowanie pokryte cierniami. Ciernie malachitu są ciemne, małe, średniej grubości, proste, przeważnie pojedyncze, rzadziej 2-3-oddzielne. Wycelowany prostopadle do pędu lub do góry. Dolne międzywęźle pokryte są kolcami. Pąki są małe, nie owłosione, ciemnobrązowe, jajowate, spiczaste, wyrastają z odchylenia od pędu.

Liście duże, szaro-zielone, owłosione po obu stronach. Powierzchnia jest matowa, gładka. Blaszka liściowa odmiany jest wklęsła, podstawa prosta, czasem z płytkim nacięciem, na krawędzi usiane są tępe, nie wygięte, średniej wielkości zęby. Prześcieradło ma pięć płatów z głębokimi i wąskimi wycięciami. Płat środkowy z prostymi bocznymi krawędziami unosi się nad resztą. Płaty boczne są spiczaste, wierzchołki skierowane do góry, kąt między żyłkami płatów bocznych jest ostry. Kąt mocowania ogonka do podstawy płytki jest prosty. Ogonek malachitu jest długi, niezbyt gruby, położony pod kątem 45 ° do pędu, pokryty rzadkim gruczołowym pokwitaniem. Drobne kwiaty i działki agrestu są jaskrawe. W pędzelku jest 1 lub 2 kwiatki. Płatki są wolne, zagięte. Jajnik jest nagi.

Owoce kuliste, lekko wydłużone, czasem lekko gruszkowate. Jagód nie można nazwać jednowymiarowymi, średnia waga to 4-6 gramów, ale często dojrzewają większe okazy - do 8 gramów. Niedojrzałe owoce są intensywnie zielone lub malachitowe, dojrzałe rozjaśniają się, nabierają przyjemnego jasnozielonego koloru, ale nie żółkną. Po słonecznej stronie może pojawić się lekka opalenizna. Powierzchnia nie jest owłosiona, lekko woskowana. Jest dużo nasion. Skóra jest cienka, przezroczysta, gładka, z dobrze widocznymi, gęstymi żyłkami. Żyły są silnie rozgałęzione i mają jaśniejszy kolor niż główny kolor. Kubek Malachitu nie zawsze jest pełny, półotwarty lub zamknięty. Szypułka odmiany jest cienka, średnio długa, ciemnozielona. Ocena smaku agrestu dostateczna - 3,7 pkt. Pomimo delikatnego i soczystego miąższu o słodko-kwaśnym smaku, skórka jest mocno kwaśna, pozostawiając niezbyt przyjemny posmak. Jagody są bardzo przydatne, zawierają wiele makro- i mikroelementów. 100 gramów surowca zawiera: kwasy dające się miareczkować - 2,0%, zawartość cukrów - 8,6%, kwas askorbinowy - 23,0 - 40,8 mg.

Charakterystyka

• W okresie owocowania malachit może wejść już 2-3 lata po posadzeniu;
• w czasie dojrzewania agrest jest w połowie sezonu;
• okres owocnego życia wynosi 15 lat;
• Zimotrwalosc odmiany jest bardzo wysoka, wytrzymuje mrozy do -30 ° C. Nie cierpi na nagłe zmiany temperatur zimą. Kwiaty nie zamarzają lekko, ponieważ kwitnienie nie jest wczesne;
• roślina charakteryzuje się doskonałą odpornością na suszę;
• odmiana charakteryzuje się dobrą odpornością, jest wysoce odporna na amerykańskiego mączniaka prawdziwego. Ale może cierpieć z powodu septorii i rdzy;
• szkodniki (głównie strażacy i błonki) omijają kulturę. Ale jeśli pobliskie krzaki są masowo zarażone szkodnikami, malachit również może cierpieć;
• plon odmiany jest stabilny, roczny, ale średni - 3,8 - 4,0 kg z krzewu lub 12,6 t / ha;
• cienka skórka owocu agrestu może pęknąć, szczególnie często, gdy gleba jest podmokła lub w okresach ulewnych deszczy;

• możliwości transportu nie są złe, ale nie warto przewozić przejrzałych jagód. W temperaturze pokojowej plon można przechowywać przez około 5 dni;
• jagody mają uniwersalne przeznaczenie, ale nadal w większym stopniu odmianę można uznać za techniczną. Owoce nadają się do przetworzenia na dżem, do mrożenia. Ale w dżemie nie można zachować integralności skóry, a kompot okaże się z osadem.

Sadzenie i odejście

Agrest najlepiej sadzić jesienią, po opadnięciu większości liści i około miesiąca pozostaje przed uporczywą zimną pogodą. Do sadzenia najlepiej nadają się sadzonki dwuletnie. Biorąc pod uwagę fakt, że Malachit może rosnąć silnie, krzewy należy sadzić w odpowiedniej odległości od siebie - 1 metr między krzakami w rzędzie i 2 metry między rzędami. Każdego roku jesienią przeprowadza się przycinanie, usuwając pędy owocujące starsze niż 5-6 lat. Wiosną w razie potrzeby przeprowadza się przycinanie sanitarne. Roślina jest mało wymagająca dla gleby, ale najlepiej nadają się gliny. Miejsce słoneczne i suche pozytywnie wpłynie na plon i jakość jagód. Mokradła z kwaśnymi glebami nie są odpowiednie. Odmiana bardzo wrażliwa na karmienie.

Malachit jest sprawdzony w czasie i zajmuje należne mu miejsce wśród modnych nowości. Wady wielu z nich to smak. Ale nie ma sporu o smaki, jak mówią, kwaśność będzie całkiem odpowiednia do przygotowania pikantnych sosów. Wady w postaci kolczastych pędów i potrzebę corocznego przycinania mogą zatrzymać tylko początkujący ogrodnicy. Doświadczony ogrodnik przede wszystkim zwraca uwagę na zimotrwałość i odporność na suszę agrestu, odporność na mączniaka prawdziwego oraz coroczne owocowanie.