Odmiana jabłek Imant

Imant (Antaeus x Liberty) to odmiana jabłoni odporna na parcha (gen Vf) wyhodowana przez Białoruski Instytut Sadownictwa (obecnie RUE „Instytut Sadownictwa” Narodowej Akademii Nauk Białorusi) z owocami dojrzewającymi późno zimą. Autorstwo należy do grupy hodowców: G.K. Kovalenko, D.V. Grakovich, V.M. Evdokimenko i G.M. Marudo. Odmiana została przekazana do badań państwowych w 1999 roku.

Drzewa charakteryzują się średnim wigorem, korona zwarta, niezbyt gęsta, w kształcie - zaokrąglona, ​​wzniesiona. Owocnikowanie jest typu mieszanego: owoce są często wiązane na lancach i gałązkach owocowych (stanowią one 25% jajników w całkowitym owocowaniu).

Owoce jabłoni Imant są wyższej średniej i dużej wielkości (masa jednego jabłka 180-200 gram), kuliste, tępo-stożkowate, z wyraźnym żebrowaniem. Zgodnie z głównym kolorem owoce są zielone, jednak najczęściej nie jest to widoczne, ponieważ kolor powłoki zajmuje prawie całą powierzchnię jabłka w postaci rozmytego ciemnoczerwonego rumieńca z fioletowym (fioletowym) odcieniem. Miąższ ma delikatny zielonkawo-kremowy kolor, średnią gęstość i drobnoziarnistą strukturę. Jabłka w smaku są bardzo chrupiące, soczyste, słodko-kwaśne (ocena degustacyjna 4,2 punktu). Ze względu na skład chemiczny owoce zawierają: suchą masę (11,7%), zawartość cukrów (10,9%), miareczkowalne kwasy (0,64%), kwas askorbinowy (8,7 mg / 100 g). Okres konsumencki rozpoczyna się od lutego. Odmiana zdatność do spożycia jest wysoka: w warunkach przechowywania (piwnicy) jabłka zachowują świeżość do końca kwietnia, a w lodówce do końca maja - początku czerwca.

Jabłoń Imant jest silnie owocująca. Na podkładkach klonalnych 62−396, MM 106, 5−25−3, 54−118 drzewa wchodzą w okres owocowania już w 2 (rzadziej 3) roku po posadzeniu. Plon jest również wysoki: 5-letnie jabłonie dają do 25 kg owoców i owocują stabilnie każdego roku. Przy wyborze schematu sadzenia 5 × 3 m na materiał siewny w wieku 8 lat wskaźnik plonu wynosi 18 t / ha. Odmiana jest odporna na zimę (można bezpiecznie rosnąć na południu regionu moskiewskiego). Odporność liści i owoców na uszkodzenia parcha jest bardzo wysoka (nawet w latach epifitotycznych). Również jabłoń jest stosunkowo odporna na choroby kory i drewna (rak).

Główne zalety tej odmiany to: absolutna odporność na wszystkie rasy parcha, wysokie wskaźniki wczesnej dojrzałości, produktywność, przenośność i utrzymanie jakości.

Wadą jest czasem zbyt ciemny kolor owocu.