Odmiana wiśni Vladimirskaya
Vladimirskaya to stara odmiana wiśni szeroko rozpowszechniona w Rosji o średnio dojrzewających owocach.
Biorąc pod uwagę długą historię rozwoju odmiany, trudno jest odtworzyć jej dokładne pochodzenie. Według ogólnie przyjętej wersji, do prowincji Włodzimierskiej przywieźli go ze sobą wędrowni mnisi z krajów południowych (Grecja, Kijów). Pierwsze sadzonki nie były szczególnie odporne, więc mnisi dołożyli wszelkich starań, aby je wyhodować. Po udanej aklimatyzacji odmiany zaczęto sadzić sady wiśniowe nie tylko na ziemiach włodzimierskich, ale także w sąsiednich prowincjach. Ten rodzaj rolnictwa zyskał szczególną popularność w samym mieście Włodzimierz, a także w Jaropolu (dzisiejsze Wiazniki). W tamtych czasach zwyczajowo sadzono wiśnie na zboczach i wzgórzach, tutaj najlepiej znosili mroźne zimy. Sadząc krzewy na płaskim terenie zdecydowanie trzeba było zakopać je w śniegu. Ciekawostka: w XIX wieku Vladimir zajął pierwsze miejsce pod względem liczby sadów wiśniowych (a było ich około 400!). I do dziś wiśnia Vladimirskaya jest jednym z głównych symboli tego regionu. We Włodzimierzu w 2014 roku postawiono jej nawet pomnik.
Od kilku lat odmiana jest rozmnażana przy użyciu odrostów i nasion. Dlatego obecnie kultura ta ma różnorodne formy. W rzeczywistości wiśnia Vladimirskaya działa dziś jako zbiorowa koncepcja wszystkich istniejących klonów i sadzonek z ich pozytywnymi i negatywnymi znakami i właściwościami. Często można usłyszeć inne nazwy odmiany - Vyaznikovskaya, Gorbatovskaya, Dobroselskaya, Izbyletskaya, Poditeleva.
Od 1947 roku ta odmiana jest podzielona na strefy w regionach północno-zachodnim, środkowym, Wołgo-Wiatce, Centralnej Czarnej Ziemi i Środkowej Wołdze.
Jest to typowa wiśnia wielopłaciowa typu krzewiastego z własnym systemem korzeniowym. Wysokość krzewów waha się od 2,5 do 5,0 metrów lub więcej. W formie szczepionej powstają drzewa z pojedynczym stemplem. Kora pnia i gałęzi szkieletowych jest popielatoszara, z podłużnymi pęknięciami, łuszcząca się. Korona charakteryzuje się zaokrąglonym kształtem i słabym ulistnieniem wewnątrz, z wiekiem rozprzestrzenia się, płacze; gałęzie szkieletu wznoszą się, opuszczając pień tworzą kąt 50-60 stopni. Roczne gałęzie opadające, koloru żółtawobrązowego, bliżej podstawy pokryte srebrzystym nalotem. Pąki wegetatywne są małe, stożkowate, odbiegające od pędu; pąki generatywne mają kształt owalny.
Liście są średniej wielkości (8,3 × 3,9 cm), ciemnozielone, matowe, wydłużone-owalne lub wydłużone-jajowate, o lekko spiczastej podstawie i stopniowo zaostrzonym wierzchołku, brzegi liści są podwójnie ząbkowane, ząbkowane. Blaszka liściowa jest złożona jak łódka wzdłuż głównej żyły, co jest charakterystyczną cechą liści tej wiśni. Długość ogonków to 1,2 cm, grubość średnia, kolor z wyraźną pigmentacją antocyjanową. Gruczoły są małe, ciemnoczerwone, zwykle umiejscowione na ogonku u nasady liścia w ilości 1-3 sztuk, rzadziej u nasady liścia. Kwiatostany to 5-7 kwiatów średniej wielkości (2,8 cm), w kształcie spodka, z szeroko owalnym i lekko rozwidlonym wierzchołkiem. Płatki dotykają się. Piętno słupka znajduje się na tym samym poziomie co pylniki, długość łodygi wynosi 0,8 cm, włókna pręcików 0,5 - 0,6 cm Kielich jest miseczkowaty, po słonecznej stronie koloru antocyjanowego. Szypułka z kwitnieniem antocyjanów, wielkości 1,8 - 2,3 cm.
Odmiana charakteryzuje się owocowaniem jak wiśnie krzewiaste: ponad 80% jagód zawiązanych jest na rocznych gałęziach.
Owoce wiśni Vladimirskaya od małych (12,1 × 13,7 × 12,5 mm) do średnich (16 × 20 × 17,5 mm), o wadze od 2,5 do 3,4 grama, o płaskim okrągłym kształcie, lekko ściśnięte bokami brzucha; wierzchołek jest okrągły; lejek jest płytki, ciasny; szew brzuszny jest słabo widoczny. Skórka jest czarno-czerwona, pokryta licznymi szarymi kropkami.Miąższ ciemnoczerwony, zwarta struktura, konsystencja włóknista, aromatyczny, bardzo dobry harmonijny smak słodko-kwaśny (z przewagą kwaskowatości). Sok gęsty o barwie ciemnej wiśni. Pestka jest niewielka (o wadze 0,3 g, wymiarach 10 × 8 × 7 mm), koloru brązowego, o kształcie od szerokiego do owalnego, łatwo oddziela się od miąższu, zajmuje 8,3% całkowitej masy owocu. Łodyga jest cienka, o długości od 2,9 do 4,5 cm, od w pełni dojrzałych jagód oddziela się ją bardzo łatwo, z suchą separacją.
Ze względu na skład chemiczny owoce uprawiane na północnych szerokościach geograficznych (St.Petersburg) zawierają: suchą masę (16,4%), ilość cukrów (10,9%), wolne kwasy (1,7%), kwas askorbinowy (26,6 mg / 100 g fr wt). Jagody uprawiane na Terytorium Krasnodarskim (Maikop) zawierają: suchą masę (18,5%), zawartość cukrów (11,46%), wolne kwasy (0,67%), kwas askorbinowy (4,6 mg / 100 g) ... Owoce są wysoko oceniane w skali degustacyjnej ze względu na doskonały smak. Pod względem użytkowym odmiana jest uniwersalna, nadaje się do produkcji wysokiej jakości przetworów (szybkie mrożenie, bakalie, przetwory, kompoty).
Wiśnia jest w połowie sezonu. W warunkach centralnej Rosji owoce dojrzewają w połowie lipca. Ponadto odmianę charakteryzuje nierównoczesny (wydłużony) proces dojrzewania wiśni. Opóźnienia w zbiorach mogą prowadzić do zrzucania.
Wczesna dojrzałość jest dobra: szczepione rośliny zaczynają owocować od 2 do 3 lat po posadzeniu.
Zimotrwalosc drzew jest generalnie oceniana jako dobra, jednak w niskich temperaturach zimą możliwe jest znaczne uszkodzenie pąków generatywnych, co z kolei prowadzi do spadku plonu. Według obserwacji z okresu 10 lat w warunkach regionu Leningradu poziom zamarzania pąków generatywnych osiągał średnio 1,1 punktu, aw niektórych latach wahał się od 1 do 3 punktów. Ta okoliczność zapobiega rozprzestrzenianiu się tej wiśni w północnych regionach centralnej Rosji.
Na poziom produktywności Władimirskiej istotnie wpływają 2 czynniki: obszar wzrostu i warunki pogodowe podczas zimowania. Ogólnie produktywność odmiany charakteryzuje się umiarkowaną lub dobrą. W sprzyjających latach, w warunkach centralnej Rosji, krzewy (w momencie pełnego owocowania) niosą po 20-25 kg owoców, a na północnych szerokościach geograficznych (na przykład w regionie Leningradu) tylko nie więcej z 10-letniej rośliny można zebrać ponad 5 kg.
Odmiana charakteryzuje się średnim okresem kwitnienia (początek maja), okres od początku kwitnienia do początku dojrzewania wynosi 60 dni. Drzewo jest samo-płodne. Wśród najlepszych zapylaczy Vladimirskaya wyróżnia się odmiany: Amorel pink, Vasilievskaya, Griot Moscow, Lotovaya, Lyubskaya, Fertile Michurina, Rastunya, Pink bottle, Turgenevka, Black Consumer Goods, Pink shubinka.
Rozmnażanie jest możliwe przez zarośla.
Wiśnia Vladimirskaya zyskała dużą popularność nie tylko wśród prywatnych ogrodników-amatorów. W centralnej Rosji jest często używany do rozległych nasadzeń przemysłowych. Odmiana ta ma ograniczone znaczenie w regionach bardziej północnych, a także w południowej strefie uprawy owoców.
Główną zaletą tej odmiany są wysokiej jakości owoce o uniwersalnym zastosowaniu.
Wśród istotnych wad wyróżnia się niezbyt wysoki poziom mrozoodporności pąków generatywnych. Ponadto odmiana jest podatna na choroby grzybowe (kokomikoza, monilioza).
Warto również zaznaczyć, że ze względu na dużą różnorodność form tej odmiany wymagany jest dobór klonów wysokowydajnych o najlepszych wskaźnikach biologicznych i ekonomicznych.
Uprawiam tę wisienkę na mojej stronie od ponad 10 lat. W okresie użytkowania praktycznie nie było na to żadnych skarg. Najbardziej żyzne ze wszystkich krzewów są te posadzone w mieszaninie czarnej ziemi i piasku. Zimuje dobrze w mrozach do minus 20 ° C, bez widocznych uszkodzeń pędów. Toleruje wiosenne przymrozki w okresie kwitnienia i zawiązywania owoców. Nie traci swoich właściwości podczas uprawy sadzonek z nasion. Owoce o wyraźnym aromacie i przyjemnej kwaskowatości, są dobrze transportowane, zachowują swoje walory zewnętrzne i smakowe przez 3-5 dni po zbiorze.
Mieszkam w regionie Iwanowo, który graniczy z obwodem włodzimierskim i myślę, że dlatego ta odmiana jest tutaj dość powszechna. Chociaż, jak mówili mi rdzenni dawni mieszkańcy, zdarzały się tu zimy, kiedy prawie wszystkie drzewa wiśniowe zamarzły (region Iwanowa znajduje się nawet na północ od regionu Włodzimierza). Moja wiśnia ma osiem lat. Co mogę powiedzieć? Uwielbiam ten smak. Owoce są ciemne, duże, soczyste. Ale niestety nie cieszy mnie to z dużych zbiorów, nigdy nie gotowałem z niego dżemu, ponieważ wystarczy mi tylko na jedzenie. Dwa lata temu po zimie pojawiły się pęknięcia mrozowe, które trzeba było leczyć. A tego lata 2017 roku nie przyniosło to w ogóle owoców, ponieważ wiosna i lato były zbyt zimne. Myślę, że ta odmiana jest bardziej odpowiednia dla bardziej południowych regionów.
Zgadzam się, Vladimirskaya to bardzo stara odmiana. Ale nie zgadzam się, że jest to powszechne. Nasz dom został kupiony ponad 40 lat temu, aw ogrodzie już była wiśnia - jedna odmiana była najsmaczniejsza, najobficiej w ogóle najbardziej ... O ile pamiętam, wszyscy sąsiedzi i znajomi chwalili nasze wiśnie - nikt takiego nie ma. I jest się za co chwalić - dojrzałe wiśnie są bardzo ciemne i apetyczne, słodkie, z lekką kwaskowatością, „mięsiste”. W półfabrykatach - rozkosz: kompoty i dżem o doskonałej barwie i smaku, mrożone - jagody nie rozprzestrzeniają się i nie tracą smaku. Ale ta wiśnia okazała się dużą wadą - rozmnaża się z trudem i niechęcią, więc szukali sadzonek w szkółkach i ogrodnikach, aby odnowić swoje stare nasadzenia - wtedy dowiedzieli się, że nasza wiśnia nazywa się Vladimirskaya i jest to prawie niemożliwe żeby go znaleźć ... musiałem się nauczyć szczepień ... Odmiana o bardzo smacznych jagodach, ale jest stara i bardzo podatna na moniliozę, dlatego prawdopodobnie została szeroko zastąpiona nowymi, bardziej odpornymi na choroby roślinami.
W ogrodzie rosną dwie takie czereśnie, już bardzo duże, może wyżej niż drugie piętro. Aby mocno przynosić owoce, nie powiem, zdarza się, że zbiorę kilka litrów wiśni, a dobre zbiory to 10 litrów. Ale ostatnio posadziłem obok nich śliwkę i zauważyłem, że te strony, które są najbliżej śliwki, są bardzo usiane wiśniami, a ponadto jest znacznie mniej jałowych kwiatów. Założyłem, że zapylenie śliwkami pomaga tej wiśni lepiej zawiązać, nie czułem spadku jagód. A co do śliwki, zasadziłem Alenkę, duże śliwki, chociaż drzewo będzie miało dopiero czwarty rok. Nie zamarza, nawet gdy zimą jest mniej niż minus 20 stopni.