Odmiana winogron Rumba
Liczne hybrydowe odmiany winogron hodowanych amatorsko, które pojawiły się w ostatnich latach, często nie mogą pochwalić się niczym innym, jak niecodzienną i imponującą wielkością gron o zróżnicowanej i atrakcyjnej kolorystyce. Poza tym wielu z nich jawi się jako typowi „średni chłopi”, nie wyróżniający się ani znacznym nagromadzeniem cukru, ani dużą odpornością na choroby, ani mrozoodpornością. Ich uprawa, nawet w regionach południowych, często wiąże się ze znacznymi nakładami pracy i środkami na schronienie winorośli zimą oraz zwalczanie szkodników i chorób latem. Dlatego szczególnie przyjemnie jest zobaczyć czasami wyjątki od zasad, dzięki którym gwiazdy rozświetlają się na niebie o nieskończonej różnorodności ampelograficznej, wykazując nie tylko zewnętrzny ostentacyjny efekt, ale także mając zadatki, jeśli nie o złożonej, odpornej odmiany. , to przynajmniej blisko podobnej cechy.
Jedną z tych nielicznych odmian winogron jest Rumba, której autorem był hodowca ludu Don Wasilij Uljanowicz Kapelyushny. Przez ponad dwadzieścia lat w swojej chłopskiej farmie zajmował się tworzeniem nowych hybryd, w tym czasie sprowadził je na świat, ponad sto, ale Rumba, pod względem sumy wszystkich cech, jest niewątpliwie jednym z najlepszych dzieł Wasilija Uljanowicza. Urodził się całkiem niedawno, ale w ciągu zaledwie kilku lat zakochał się w wielu winiarzach i znacznie rozszerzył geografię swojej uprawy. Przyczyną tej popularności jest cały szereg czynników: wczesna dojrzałość, duży rozmiar o pięknym wyglądzie i bardzo słodkich gronach, zwiększona odporność na najbardziej szkodliwe choroby grzybowe oraz mróz. Za tak naprawdę wszechstronny zestaw pozytywnych cech nowa odmiana zawdzięcza oczywiście swoim rodzicom i talentowi hodowcy, który je zbierał i krzyżował. W tym gronie obie formy rodzicielskie jednocześnie wyróżniają się bezpretensjonalnością i zwiększoną odpornością na niekorzystne warunki uprawy, dlatego nie miał innego wyjścia, jak wykazać te same właściwości. Jego matczyną postacią był dobrze znany rodak z VNIIViV im. JA I. Potapenko - czerwona rozkosz, a jego ojca - nie mniej błyskotliwy przedstawiciel mołdawskiej selekcji - Charrel. Z tej międzynarodowej pary narodziło się dziecko gotowe do przełamania stereotypów o uprzedzeniach selekcji amatorskiej wyłącznie w kierunku ciągłej „zbywalności” i „zbywalności”.
Charakterystyka agrobiologiczna
Rośliny odznaczają się dobrym wigorem wzrostu, tworzą mocny szkielet i dużą podaż drewna wieloletniego. Młode pędy rumby są jasnozielone, w miarę dojrzewania nabierają najpierw czerwonawego, a następnie brązowego koloru. Liście tej odmiany mają bardzo piękny ażurowy kształt, duże, zaokrąglone, mocno ścięte, posiadają pięć wyraźnie zarysowanych ostrzy. Nacięcia między płatami są głębokie, oba zamknięte wąskim eliptycznym prześwitem i otwarte w kształcie liry z wąskim otworem i zaokrąglonym dnem. Wcięcie ogonkowe jest szerokie, sklepione z płaskim lub lekko spiczastym dnem. Zęby na krawędziach liści są trójkątne lub piłokształtne, nierównej wielkości, ich podstawa jest średniej szerokości, a wierzchołki są ledwo zauważalnie zaokrąglone. Kwiaty winogron są biseksualne, nie obserwuje się tendencji do tworzenia grochu. Winorośl dobrze dojrzewa, zadowalające są tylko nadmiernie długie pędy tuczące.
Gromady rumby są duże, cylindryczno-stożkowe, raczej gęste, ważą średnio 700-900 gramów. Rosną również większe okazy, ale niektórzy hodowcy narzekają, wręcz przeciwnie, że szczotki nie są wystarczająco masywne. Specyfika opieki jest ewidentna. Grzebień jest długi - do 10 cm, bardzo wdzięczny z wyglądu, ale jednocześnie dość mocny. Jagody są owalne lub jajowate, bardzo duże - do 32 mm długości i 24 mm średnicy, ważą 8-10 gramów lub więcej, wyrównane pod względem wielkości.Kolor może się różnić - od jasnoróżowego do prawie czerwonego, a nawet fioletowego. Odcień zależy od stopnia oświetlenia podczas dojrzewania i temperatury powietrza w tym czasie. Miąższ winogron jest gęsty, mięsisto-soczysty, bardzo słodki w smaku - aż do słodkiego, ma też przyjemny aromat. Sok jest bezbarwny, o wysokiej zawartości cukru (23 g / 100 ml) charakterystycznej dla wielu odmian „Vostorg” oraz kwasowości w granicach 5-6 gramów / litr. Nasiona są obecne w jagodzie, ale nie niosą ze sobą silnego pogorszenia właściwości smakowych. Skórka jest mocna, według niektórych szacunków, nawet szorstka, długo nie traci cierpkości podczas dojrzewania jagód, co może nieco zepsuć ogólne wrażenie odmiany. Ale dzięki temu samemu grona pięknie wiszą na winorośli przez bardzo długi czas, winogrona nie są w ogóle uszkadzane przez osy i inne szkodniki, a także nie pękają nawet po ulewnych deszczach. Powierzchnia skóry pokryta jest jasną warstwą wosku.
Zbiory rumby są spożywane na świeżo, używane do produkcji soków, kompotów, a nawet wina ze względu na wysoką zawartość cukru. Duże skupiska o atrakcyjnym jasnoróżowym kolorze są bardzo popularne wśród klientów na rynku. Zebrany plon jest doskonale przechowywany w chłodnych pomieszczeniach i komorach chłodniczych bez pogorszenia smaku i wyglądu, a także ma doskonałą przenośność.
Usuwalna dojrzałość następuje bardzo szybko w winogronach - już 95-105 dni po przebudzeniu roślin. Suma aktywnych temperatur wymaganych dla odmiany jest również dość skromna - 2100-2200 ° C. Na południu zbiory są gotowe do zbioru pod koniec lipca - początek sierpnia, a przy sprzyjających warunkach pogodowych nawet szczotki na pasierbach, które Rumba sadzi bardzo obficie, mogą dojrzewać jesienią. W regionach północnych dwa zbiory w sezonie oczywiście się nie sprawdzą, ale główny jest całkiem zdolny do dojrzewania nawet w regionie moskiewskim i regionach podobnych pod względem warunków klimatycznych.
Wydajność tej hybrydowej formy jest przyzwoita, ale nie udaje, że jest rekordem dla tego parametru. Zaczyna owocować w połowie - zwykle w trzecim roku tworzy tzw. Kępy „sygnałowe”, a pierwsze prawdziwe plony daje już od czwartego sezonu. Z dorosłego krzewu zbiera się około 8-10 kilogramów winogron, większa objętość jest możliwa tylko przy dużych formacjach. Cechą tej odmiany jest raczej niski procent owocnych pędów, dlatego jej skłonność do przeciążenia jest znikoma. Jedyne, na co warto zwrócić uwagę, to konieczność przerzedzenia nadmiernej liczby kwiatostanów u pasierbów (lub całkowitego usunięcia ich tam, gdzie nadal nie mają czasu na dojrzewanie), co odwraca uwagę rośliny od przygotowań do zimy. Krzewy mają podwyższoną mrozoodporność, bez problemu znoszą mrozy do -24 ° C.
Cechy agrotechniczne
Z ekonomicznego punktu widzenia Rumba wygląda bardziej niż godnie, wykazując wysokie wskaźniki bezpretensjonalności i odporności na niekorzystne czynniki uprawy. Jest to odmiana bardzo plastyczna, może rosnąć w różnych warunkach, bez żadnych zastrzeżeń co do poziomu żyzności gleby, jej składu mechanicznego, nawilżenia itp. Wszędzie z wyjątkiem regionów całkowicie nieodpowiednich do uprawy winorośli. , jest gotowy do uzyskiwania stabilnych plonów o wysokiej jakości.
Sadzenie krzewów winogron na obszarach zaatakowanych filokserą powinno odbywać się za pomocą sadzonek zaszczepionych na stabilnych podkładkach, ponieważ hybryda jest całkiem nowa i nie została jeszcze przetestowana pod kątem odporności na tego szkodnika. W regionach wolnych od filoksery można go bez problemu rozmnażać przez sadzonki, które dość łatwo zapuszczają korzenie.Większość chorób grzybiczych, w tym takie szkodliwe, jak mączniak, mączniak prawdziwy i szara zgnilizna, a także szkodniki pęczków rumby, nie obchodzi, więc odmianę można uprawiać przy minimalnym obciążeniu pestycydami, uzyskując prawdziwie przyjazne dla środowiska zbiory. Zabiegi profilaktyczne przeciwko chorobom potrzebne są tylko na początku sezonu wegetacyjnego - przed i po kwitnieniu, do czasu dojrzewania plonu nie będzie śladów stosowanych chemikaliów.
Schronienie winorośli przed mrozem jest konieczne tylko w regionach, które nie są tradycyjne dla uprawy winorośli. W warunkach południowych mrozoodporność hybrydy jest wystarczająca do uprawy w kulturze otwartej. Formy zagospodarowania krzewów są również odpowiednio dobrane: dla roślin silnych preferowana jest formacja wysokopłodygowa o swobodnym ułożeniu rocznego wzrostu, ale odpowiednia jest tylko wtedy, gdy krzewy winogronowe nie są przykryte na zimę. W północnej strefie uprawy stosuje się specjalne formacje okrywowe, które ułatwiają usuwanie winorośli z kratki i ich ocieplenie jesienią.
Przycinanie rumby i regulacja obciążenia powinna być przeprowadzana z pewnymi szczegółami, ignorując to, co grozi drastycznym zmniejszeniem produktywności roślin, dowody i twierdzenia, o których jest wielu wśród winiarzy rozczarowanych hybrydą. Aby uzyskać wysoki plon z krzewu, wiosną podczas przycinania wykonuje się na nim znaczny ładunek oczami, do 45-50 sztuk, z dużą liczbą pąków na strzałę owocową (8-12 sztuk). Dzieje się tak ze względu na nieodłączną niską plenność odmiany, w której nawet połowa rozwiniętych pędów winogron jest sterylna. Następnie są usuwane podczas zielonego gruzu, zachowując tylko owocne. W tym samym czasie pęczki są na nich przerzedzane, pozostawiając jedną, najsilniejszą, do ucieczki.
Oprócz gruzu Rumba podczas zielonych operacji wymaga starannego usuwania pasierbów ze względu na silną tendencję do ich formowania, a także wybicia rocznego przyrostu, zwłaszcza gdy jest ustawiony pionowo. Podczas dojrzewania zaleca się rozjaśnić kiście, dzięki czemu możliwe będzie nieznaczne zmniejszenie charakterystycznej cierpkości skórki jagód. W tym samym celu można nie zbierać winogron na wczesnym etapie, pozwalając im trochę zwisać, gromadząc dodatkowy cukier i poprawiając ogólną ocenę smaku jagód.
Podsumowując, warto uznać Rumbę za dość obiecującą odmianę, która może zająć swoją niszę zarówno w gospodarstwach, jak i w domkach letniskowych. Jednocześnie, jak każda inna odmiana, ma swoje własne cechy, które ze względu na młody wiek nowości nie zostały jeszcze w pełni zbadane. Dlatego zadaniem każdego uprawiającego ją winiarza jest nie tylko mechaniczne wykonanie listy standardowych środków, ale także stanie się do pewnego stopnia badaczem, przeprowadzającym własne badanie odmian i odnotowując pozytywną lub negatywną reakcję rośliny do niektórych operacji. Tylko w ten sposób możliwe jest urzeczywistnienie wszystkich tych możliwości, które niewątpliwie niesie ze sobą nowa hybryda.
