Odmiana winogron Aleshenkin (Alyosha)

Wiele osób uważa, że ​​uprawa winogron na północy jest daremna i zbyt kłopotliwa. Co więcej, mówią, że nie można tam uprawiać dobrych winogron, z wyjątkiem odpornych na mróz międzygatunkowych hybryd, nadających się bardziej do kształtowania krajobrazu niż do zbioru, o wysokich ocenach degustacyjnych. Jednak taki stereotyp całkowicie niszczy odmianę Aleshenkin (lub Alyosha, jak często się ją nazywa), wyhodowaną wiele dziesięcioleci temu, w 1956 roku. Daje nie tylko bardzo wczesny, obfity zbiór dużych kiści winogron, ale słusznie jest również scharakteryzowany jako deser ze względu na wysoki smak bardzo słodkich jagód, co jest prawdziwym cudem w chłodne i krótkie północne lato. Istnieją dowody na to, że nawet na kole podbiegunowym wydaje doskonałe owoce, oczywiście biorąc pod uwagę zastosowanie chronionych struktur naziemnych. Ale już na szerokości geograficznej Moskwy, Niżnego Nowogrodu, Kazania i Czelabińska zbiory mają czas dojrzeć bez szklarni i szklarni.

Nasz bohater został pozyskany na stacji doświadczalnej Wołgograd poprzez zapylenie popularnej niegdyś francuskiej odmiany Madeleine Angevin mieszanką pyłków innych odmian stołowych. Autorem bohatera naszego artykułu jest słynny winiarz P.E. Tsekhmistrenko. Imię „Aleshenkin” Piotr Efimowicz nadał dziecku pomysł na cześć jego wnuka. Jak powiedział później syn hodowcy, „ojciec cenił te winogrona, bardzo lubił ich właściwości. Ale odmiana, podobnie jak jej twórca, okazała się mieć „charakter”, w pełni ujawniający swoje zalety tylko kompetentnemu winiarzowi ”. Dlatego jest pewien, a stosunek do Alyosha jest niejednoznaczny: ktoś dość szczerze go podziwia, a ktoś jest bardzo protekcjonalny.

Podobna różnica w ocenach winogron, które były wszechstronnie testowane przez wiele dziesięcioleci, rzeczywiście ma miejsce i wiąże się ze znaczną listą zarówno pozytywnych cech, jak i obiektywnych luk w agrobiologii naszego bohatera. Te ostatnie obejmują niską mrozoodporność systemu korzeniowego, łuszczenie się jagód występujące w niekorzystnych latach, niską odporność na choroby grzybowe, a także wyraźną tendencję do przeciążania uprawy, wymagającą obowiązkowych działań w celu jej znormalizowania. Ale mimo to Aleshenkin był i pozostaje jedną z najlepszych odmian do uprawy winorośli na północy, a sama ta predyspozycja obejmuje więcej niż wszystkie niedociągnięcia, które tradycyjnie przedstawiają mu krytycy.

Charakterystyka agrobiologiczna

Krzewy mają duży wigor. Liście są średniej wielkości, rozciągnięte na szerokość, ciemnozielone, pięciopłatkowe o średnim stopniu rozwarstwienia. Powierzchnia blaszki liściowej jest gładka i lśniąca, na spodniej stronie nie występuje pokwitanie. Górne nacięcia boczne są średniej głębokości, otwarte z równoległymi bokami i zaokrąglonym dnem; dolne są płytkie, ledwo zarysowane. Wcięcie petiolate jest zamknięte zaokrąglonym prześwitem i spiczastym dnem. Zęby wzdłuż krawędzi liścia są trójkątne, duże, z szeroką podstawą i zaokrąglonymi wierzchołkami. Ogonek jest zwykle krótszy niż główna żyła liścia. Kwiaty winogron są biseksualne, jednak zadowalająco zapylane własnym pyłkiem, wykazującym w niesprzyjających warunkach pogodowych w latach kwitnienia skłonność do jagód grochu. Jednocześnie małe jagody Aleshenkin nadal dobrze gromadzą cukier, nie tworząc w ogóle nasion, co niektórzy hodowcy oceniają raczej jako specyficzną cechę odmiany, a nie oczywistą wadę.

Pęczki o wielkości od dużych do bardzo dużych, zwykle ważące 500-1000 gramów, ale niektóre często dorastają do 2 kg. Ich kształt jest stożkowy lub szerokostożkowy, czasem rozgałęziony, gęstość jest średnia. Grzebień jest mocny, długi, dobrze rozwinięty, mocno przytwierdza kiść do winorośli.Jagody są słabo owalne, średniej wielkości (28 × 26 mm), ważą 4-5 gramów, o przyjemnym matowym złotym lub bursztynowym kolorze z lekką ochronną powłoką śliwki na powierzchni. Miąższ soczysty, doskonała chrupiąca konsystencja, bardzo słodki harmonijny smak bez specyficznych cech odmianowych w aromacie. Skórka dość gruba, jędrna, ale jadalna. Nasiona większości jagód Aleshenkin występują w ilości 1-2 sztuk, jednak nawet jedna trzecia winogron na kiście jest całkowicie bezpestkowa, co znacznie podnosi ich walory smakowe. Dojrzałe kiście winogron, jeśli pozwalają na to warunki pogodowe, mogą nadal wisieć na krzakach przez długi czas, bez obniżania ich wysokiej jakości konsumenckiej i bez uszkodzenia przez osy.

Zbiór przeznaczony do świeżego spożycia, jak również do uzyskania bardzo smacznego, bogatego, słodkiego soku. Dobrze sprawdza się w kompotach, a oryginalny dżem winogronowy uzyskuje się z bezpestkowych jagód. Ze względu na gęstą skórkę i miąższ jagód zbiory są łatwe do transportu, ale nie nadają się do długotrwałego przechowywania. Nawet w lodówkach może być przechowywany przez bardzo krótki okres.

Odmiana bardzo wcześnie dojrzewająca. Co więcej, nie tyle sam sezon wegetacyjny, od pączkowania do dojrzewania winogron (110-115 dni) jest wyjątkowy, co fenomenalnie mała ilość ciepła wymagana do uzyskania zbiorów. Suma aktywnych temperatur wymaganych przez Aleshenkin nie przekracza 2000 ° C. Aby lepiej zrozumieć, jak małe to jest, powiedzmy tylko, że podobny poziom SAT jest charakterystyczny dla tak odległych od południa miast, jak Jarosław, Kostroma i Niżny Tagil.

Plon jest niezmiennie wysoki, należy go nawet ograniczyć do 8-10 kilogramów z krzewu, aby nie zaszkodzić sobie, odbierając siłę niezbędną do udanego zimowania przy nadmiernie obfitym owocowaniu. Zwiększa się mrozoodporność części nadziemnej roślin (-24 ° C), jednak „piętą achillesową” tej odmiany winogron jest słaba odporność systemu korzeniowego na mróz. Trudno tolerować niskie temperatury, które mogą spowodować śmierć całej rośliny.

Winorośl dobrze dojrzewa, pod warunkiem, że nie ma przeciążenia krzewów podczas żniw. Plenność pędów Aleshenkina jest bardzo wysoka - do trzech pęczków na pęd, co jest dużo, biorąc pod uwagę potencjalnie duży rozmiar pędzli. Zawartość cukru w ​​soku z jagód w momencie dojrzewania jest wysoka - do 20 gramów / 100 ml, podczas gdy kwasowość jest bardzo niska i wynosi 3-5 gram / litr. Taki stosunek kwasu i cukru decyduje o upajająco słodkim smaku jagód, który wydaje się fantastyczny, biorąc pod uwagę bardzo małą ilość ciepła wymaganą przez tę odmianę.

Cechy agrotechniczne

Uprawa Aleshenkin jest obarczona wieloma trudnościami ze względu na jej cechy odmianowe. Przede wszystkim, jak już wspomniano, zagrożony jest system korzeniowy winogron, który jest słabo odporny na zimowe przymrozki. W celu udanej uprawy Alyosha na północy konieczne jest przeszczepienie go na podkładki odporne na mróz. Jeśli masz tylko własne ukorzenione sadzonki, będziesz musiał opracować mechanizm ogrzewania gleby pod krzakami przez wiele lat, szczególnie w regionach o niewielkich śnieżnych zimach. W tym celu odpowiednie jest ściółkowanie ziemi warstwą liści, słomy, trzciny, trocin. Dobre wyniki daje również obfite jesienne nawadnianie, ponieważ wilgotna gleba, ze względu na dużą pojemność cieplną wody, zamarza na płytszą głębokość.

Część nadziemną krzewów tej odmiany należy również chronić przed mrozem na terenach, w których temperatury w zimie poniżej -24 ° C nie są rzadkością. Jeśli minimalne temperatury nie odbiegają zbytnio od tej liczby, wystarczy lekka warstwa materiału termoizolacyjnego, aby pokryć winorośl, którą mogą być te same liście, igła, słoma lub trociny. Jeśli mrozy zimą zdarzają się znacznie bardziej, nie można obejść się bez potężnych dwuwarstwowych schronów. Głównym warunkiem każdej metody ochrony jest to, że winorośl Aleshenkin pozostaje sucha pod osłoną, w przeciwnym razie pąki nieuchronnie zgniją i umrą na wiosnę.

Kolejnym problemem jest podatność odmiany na szkodliwe choroby grzybowe - mączniaka i mączniaka prawdziwego.Aby się przed nimi zabezpieczyć konieczne jest przeprowadzenie wszelkich niezbędnych zabiegów fungicydowych o wysokiej jakości iw całości, zgodnie ze schematami ochrony niestabilnych odmian winorośli. Jako pewną prewencję i zmniejszenie szkodliwości chorób można bardziej aktywnie doradzać prowadzenie zielonych działań w rosnącej winnicy - gruz, podwiązki, szczypanie pędów i rozjaśnianie pędów w celu zapewnienia jej dobrej wentylacji, szybkiego wysychania porannego rosa, która pogorszy warunki rozmnażania się patogenów.

Aby zapobiec grochowi, do którego odmiana jest predysponowana, stosuje się jednorazowe opryskiwanie lub zanurzanie kwiatostanów w roztworze stymulatora wzrostu Gibereliny. Ta procedura nie tylko pozwoli pozbyć się problemu związanego z niewystarczającym zapylaniem, ale także zwiększy rozmiar wszystkich jagód, a ostatecznie ogólny plon Aleshenkin.

Oprócz tych środków konieczne jest reglamentowanie krzewów winogron podczas zbioru, poprzez przerzedzanie nadmiaru kwiatostanów. Na owocnym pędzie nie powinno być więcej niż jeden pędzel, a na ogół na krzaku jest 10-15 kęp, w zależności od ich wielkości. Ponadto w procesie uprawy jagód można uszczypnąć dolną część największych szczotek, co również zmniejszy obciążenie krzewu Aleshenkin, a pęczki dojrzeją bardziej równomiernie. Jeśli tak się nie stanie, rośliny podatne na przeciążenia nie tylko nie będą w stanie „wyciągnąć” plonu do wymaganych warunków, ale mogą również odejść zimą z niedojrzałym winoroślą, co nieuchronnie doprowadzi do jego śmierci w zimie pomimo schronienia.

Krzewy są formowane w kulturze pokrywającej zgodnie z zasadą wentylatora wieloramiennego lub zgodnie ze schematem nachylonego (ukośnego) kordonu. Formacje bez pokrycia stempla są możliwe tylko w regionach stosunkowo południowych, ale tam odmiana jest mniej popularna ze względu na obecność dużej liczby mniej kapryśnych odmian winogron o najbardziej zróżnicowanym smaku, wielkości i kolorze jagód. Ponadto na południu jagody Aleshenkina uzyskują rodzaj zardzewiałego rumieńca, który nieco psuje prezentację kiści.

Jednak wszystko to nie umniejsza zasług naszego bohatera, jako sprawdzonej, wysokiej jakości odmiany do północnej uprawy winorośli. W trudnych warunkach klimatycznych przejawia się w całej okazałości, dlatego pomimo swojego czcigodnego wieku nasza Alosza będzie popularna przez wiele lat i będzie poszukiwana przez entuzjastycznych winiarzy, którzy są gotowi zainwestować swoją siłę i energię w wzrost. wysokiej jakości winogrona w pozornie zupełnie nieodpowiednich do tego warunkach.