Odmiana pomidora Sto funtów

Słysząc nazwę pomidora Sto funtów, z pewnością każdy ogrodnik okaże prawdziwe zainteresowanie tą odmianą, ponieważ nazwa jest obiecująca. Stworzenie wielkoowocowej nowości w 2012 roku zostało ogłoszone przez Agrofirma Aelita LLC. Odmiana znajduje się w Państwowym Rejestrze Osiągnięć Hodowlanych Rosji w 2013 roku. Dobre wyniki prób odmian pozwoliły uprawie uzyskać dopuszczenie do uprawy we wszystkich regionach kraju. Odmiana polecana do uprawy pod osłonami filmowymi oraz na otwartym polu własnych działek pomocniczych. Wybór miejsca do uprawy zależy bezpośrednio od klimatu regionu. Nowość od razu stała się popularna wśród hodowców pomidorów ze względu na swój niezwykły kształt, duże owoce i plon.

Opis

Rejestr państwowy opisuje zakład jako nieokreślony. Wewnątrz wysokość pomidora sięga 1,5 - 2,0 m, niektórzy twierdzą, że po przekroczeniu tej linii krzewy nadal rosną. Na otwartym łóżku wzrost jest skromniejszy - 1,0 - 1,2 metra. Roślina wygląda na potężną, łodyga jest mocna. Zdolność tej odmiany do tworzenia pędów jest umiarkowana. Średnia liściastość. Liście ważące sto funtów są duże, ciemnozielone, zwykłego typu, z lekko pofałdowaną powierzchnią. Łodyga, pędy, ogonki i kwiatostany pokryte są włoskami gruczołowymi. Kwiatostan jest pośredni. W każdej grupie owoców powstaje do 7 jajników, chociaż nie wszystkie pomidory dojrzewają. Ale mimo wszystko pędzle są ciężkie - od 3 do 5 owoców. Pierwszy kwiatostan tworzy 6 - 7 liści, kolejne - co 3 liście. Ogonek bez przegubu.

Wygląd pomidorów jest raczej nietypowy. Forma jest bardzo oryginalna, od razu przyciąga wzrok. Pomidor może być beczkowaty lub gruszkowaty, z wyraźnym podłużnym żebrowaniem. Z daleka pofałdowany pomidor w kształcie gruszki wygląda jak sękata torebka. Niedojrzały owoc Sto funtów ma kolor jasnozielony, na szypułce nie ma ciemnej plamki. Dojrzały pomidor zmienia kolor na ciemnoczerwony, niektórzy hodowcy określają kolor jako czerwono-pomarańczowy. Skóra jest błyszcząca, cienka, ale wystarczająco mocna, nie twarda. Ogromną zaletą tej odmiany jest to, że skórkę z miazgi usuwa się dość łatwo, nie trzeba jej nawet parzyć wrzątkiem. Wiele mięsistych odmian pomidorów cierpi na zielone łopatki, ale nasz bohater pod tym względem wykazuje doskonały stopień dojrzałości i koloru. Ułatwia to spokojne dojrzewanie.

Pomidory grubościenne o średniej gęstości. Miąższ jest równomiernie zabarwiony, ale na nacięciu u podstawy może występować lekka biel - nie jest to wada, ale cecha odmianowa. Miąższ jest również mięsisty ze względu na zwiększoną zawartość suchej masy i delikatną konsystencję. Aromat jest jasny, świeży. Miąższ pokrojony w plasterki nie spływa. Liczba komór nasiennych to 4 - 6 (czasami można policzyć kilkanaście). Komory są małe, z reguły asymetryczne, dobrze wypełnione, z niewielką ilością nasion. Ale czasami w pomidorach można znaleźć puste przestrzenie, jednak są one bardzo małe i nie wpływają na ogólne wrażenie. Rejestr państwowy opisuje smak stu pudów jako dobry. Hodowcy warzyw mają wyższą opinię o smaku. Zwracają uwagę na dużą zawartość cukrów, ale jednocześnie wyczuwalna jest subtelna kwaskowatość, dzięki czemu możemy śmiało nazwać smak wyraźnym, prawdziwym, pomidorowym. Masa owoców według rejestru państwowego wynosi 200 - 260 gramów. Twórca twierdzi, że waga wynosi od 170 do 250 gramów. W rzeczywistości pomidory rosną jeszcze większe - 300 gramów, a to nie jest rzadkość, ale raczej wzór. Niektóre okazy przekraczają nawet 500 gramów. Kolejną cechą docenianą przez hodowców pomidorów jest to, że owoce na wszystkich rękach, od dołu do góry, praktycznie nie różnią się wagą.

Na forach bardzo często pojawiają się informacje, że odmiany Aelita Sto funtów i Puzata khata to ta sama odmiana, tylko firmy rolnicze sprzedają nasiona pod różnymi nazwami.Na pierwszy rzut oka to wrażenie naprawdę powstaje. Te pomidory są bardzo podobne i nie tylko z wyglądu. Ale w rzeczywistości Puzata khata jest całkowicie niezależną odmianą, również wymienioną w Państwowym Rejestrze Rosji w 2013 roku. A jeśli dokładnie przestudiujesz informacje, nadal istnieją różnice między tymi dwoma gatunkami. Weź przynajmniej na wagę, w chacie Puzata pomidory są cięższe - 200 - 260 gramów, dojrzewając należy do wczesnego dojrzewania, ale pod względem smaku jest gorszy. Ponadto wielu ogrodników jest niezadowolonych z pustki chaty Puzata, która cierpi na tę wadę znacznie częściej niż nasz bohater.

Charakterystyka

• Sto pudów w rejestrze państwowym jest opisane jako gatunek w połowie sezonu. Dojrzewanie owoców następuje w 110 - 115 dni od momentu pełnego kiełkowania. Oczywiście strefa klimatyczna ma duży wpływ na okres dojrzewania. Tak więc w zimnych regionach w otwartym ogrodzie pomidory mogą w ogóle nie dojrzewać. Aby nie polegać na pogodzie na obszarach ryzykownych upraw, zaleca się uprawę odmiany w szklarniach;
• okres owocowania jest długi - odmiana owocuje przed nadejściem chłodów. W otwartym polu kultura owocuje do połowy września, aw szklarniach - 2 tygodnie dłużej;
• plon owoców handlowych pod osłonami filmowymi wynosi 8,5 - 9,0 kg z 1 metra kwadratowego (wg rejestru państwowego). Średnio nie jest to zły wynik. Wielu hodowców warzyw jest w zasadzie zadowolonych ze wskaźników plonów. Tak więc, przy dobrej pielęgnacji, wydajność na roślinę może wynosić 5,0 - 6,0 kg;
• jak większość pomidorów o dużych owocach, nasz bohater może czasami cierpieć z powodu pękania owoców. Najczęściej dzieje się tak w warunkach szklarniowych, gdy nie są przestrzegane normy nawadniania;
• roślina doskonale dostosowuje się do niesprzyjających warunków atmosferycznych, dzięki czemu wykazuje dobrą zdolność wiązania nawet w chłodne dni. Na południu sto funtów również cieszy się doskonałymi wynikami;
• Rejestr państwowy nie wspomina o immunitecie odmiany. Pomysłodawcy również nie podają konkretnych informacji. Ale jeśli polegasz na recenzjach plantatorów pomidorów, zdrowie kultury jest w porządku. Nawet w chłodne lato, gdy inne gatunki chorowały, nasz bohater wykazywał dobrą odporność na bakteriozę, szarą zgniliznę. Chociaż istnieją pewne skargi na niezdolność do przeciwstawienia się zarazie, ale znowu dzieje się to pod koniec sezonu wegetacyjnego, kiedy plony są prawie zebrane;

• transport nie jest zły, dojrzałe pomidory można nawet przechowywać przez jakiś czas. Ale jest jedna wada - podczas przechowywania miazga traci wspaniały smak i staje się trochę luźna. Dlatego zbiory w wysokości stu funtów, jeśli są przechowywane, trwają przez krótki czas;
• sposobem spożycia jest przede wszystkim sałatka. Ale miazga o doskonałej konsystencji umożliwia wytwarzanie wysokiej jakości produktów pomidorowych z owoców tej odmiany - keczupu, soków, past.

Agrotechnika

W centralnej Rosji nasiona wysiewa się na sadzonki w pierwszych 2 tygodniach marca. Zbiór odbywa się w fazie 2 prawdziwych liści. Przesadzanie do ziemi przeprowadza się, gdy sadzonki mają 60 - 65 dni. W regionach południowych i północnych czas jest dostosowywany. Na południu można wysiewać nasiona w połowie lutego, w chłodnych miejscach - pod koniec marca - na początku kwietnia (do późniejszego przeszczepu na otwarty teren). Według opinii kiełkowanie nasion jest dobre, nie mniej niż 80%. Pielęgnacja sadzonek podczas uprawy jest standardem. Zalecana gęstość sadzenia to 3 do 4 roślin na metr kwadratowy. Wysoki pomidor wymaga podwiązki - na otwartym polu może być uprawiany jako roślina palikowa, w szklarni można go przywiązać do kratki. Aby zahamować wzrost krzewu, należy usunąć pojawiające się pasierbów. Aby 100 funtów mogło dać najlepszy wynik, roślina jest formowana w 1 lub 2 łodygi.Chociaż niektórzy hodowcy pomidorów pozostawili więcej łodyg w ramach eksperymentu. Ale w tym przypadku waga owoców była poniżej średniej. Odmiana bardzo lubi podlewanie, szczególnie w gorącym klimacie. Ale nie powinieneś dać się ponieść emocjom, podmokłość obfituje w pękanie nawet niedojrzałych pomidorów. Nasz bohater reaguje na wysokiej jakości karmienie wzrostem plonów, w tym celu możesz przemieniać materię organiczną i nawozy mineralne. Nie zapomnij o zabiegach profilaktycznych, nawet odporna uprawa wymaga ochrony.

Aby przyspieszyć proces dojrzewania w chłodnych regionach, doświadczeni hodowcy pomidorów usuwają liście pod zaroślami, które zaczęły dojrzewać. Nie zaleca się jednak jednoczesnego zrywania wszystkich zielonych warzyw. Należy to robić stopniowo - nie więcej niż 2-3 arkusze tygodniowo.

Sto funtów jest uznawane przez większość hodowców warzyw za doskonałą uprawę o doskonałych właściwościach odmianowych, którą chcesz sadzić każdego roku. Co więcej, po zdobyciu nasion możesz samodzielnie zająć się dalszym zbieraniem materiału siewnego. Roślina jest bezpretensjonalna, przy standardowej pielęgnacji podziękuje ci dobrymi zbiorami. A wielu hodowców warzyw podziwia smak pomidorów uprawianych w słonecznym ogrodzie, które ponadto mają niesamowity kształt. Jedyną niedogodnością jest konieczność związania roślin. Ale jest to niezbędny środek, ponieważ ciężkie ręce mogą łatwo zgiąć, a nawet złamać łodygę. Na koniec chciałbym ostrzec ogrodników o częstych przypadkach zmiany klasyfikacji, które psują ogólne pozytywne wrażenia z tej odmiany.