Rose Lavinia (Lawinia)

Dzięki silnym pędom pnącza są dość popularne wśród hodowców kwiatów, ponieważ można je wykorzystać nie tylko jako element dekoracyjny w ogrodzie, ale także jako gatunek odcięty. Ponadto przedstawiciele tej grupy wyróżniają się niezawodnymi cechami - doskonałą zdrowotnością i zimotrwalością. Większość z tych właściwości tkwi w naszej bohaterce - róży Lavinia. Ma doskonałe walory dekoracyjne nie tylko kwiatów, ale także ogólnie krzewu i jest uważana za jedną z najlepiej pnących się wielkokwiatowych odmian selekcji niemieckiej.

Historia pochodzenia

Majestatyczni wspinacze łączą zalety floribundy z herbatą i powtarzającymi się odmianami. Nie wiadomo na pewno, jakie odmiany róż zostały użyte do stworzenia Lavinii, ale wszystkie najlepsze cechy oryginalnych form zostały w niej połączone w najbardziej dostojny sposób. Nasza bohaterka pojawiła się w 1980 roku w firmie zajmującej się hodowlą róż Tantau. Jej twórcą jest Mathias Tantau Jr. Nazwa otrzymana podczas rejestracji to TANklawi. Na wystawach piękna róża jest przedstawiana jako Lawinia i występuje również pod nazwą Lavinia.

Nagrody

Po zdobyciu dużej popularności różowa piękność została nagrodzona różnymi nagrodami. 1999 - Nagroda honorowa na Syracuse Rose Society Show w USA. W tym samym roku otrzymała tytuł „Najlepszej róży pnącej” w konkursie AARS Amerykańskiego Towarzystwa Róż. Ponadto gatunek otrzymał nagrodę Garden Merit Award od Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego (RHS).

Opis

Przy odpowiedniej pielęgnacji kultura rośnie dość szybko. Krzew jest wyprostowany, mocny, rozgałęziony, wysoki i obszerny. Wysokość od 200 do 300 cm, czasem nawet wyższa. Na szerokość bylina zajmuje dość dużo miejsca, dorasta do 200 cm Cechą charakterystyczną naszej bohaterki jest możliwość wyhodowania jej jako krzewu. Dzięki potężnym pędom krzew nie będzie potrzebował wsparcia. To prawda, że ​​wielu hodowców róż mówi o nieprzewidywalności byliny, często może wykazywać słaby wzrost, który nawet nie zbliża się do tego, co mówi. Pędy stanowiące podstawę krzewu są bardzo mocne, młode, dość elastyczne. Ciernie są duże. Liście dobre, liście zdrowe, jasnozielone. Liście są naprzemienne, skórzaste, pół-błyszczące. Na końcach pędów tworzą się opadające kwiatostany, składające się z 2-3, często 7 kwiatów. Pędzle wielokwiatowe są luźne i ciężkie, ale pędy mogą z łatwością utrzymać taki ładunek.

Ponieważ kwiatostany powstają na wierzchołkach pędów, dno krzewu często staje się nagie. Doświadczeni hodowcy przycinają byliny kaskadowo, więc każdy poziom jest pokryty puszystymi, kwitnącymi pędzlami. Niektórzy po prostu przechylają gałąź blisko ziemi, stymulując w ten sposób tworzenie się pędów z pąkami na końcu na całej jej długości.

Pąki są bardzo eleganckie, niezbyt duże. Kwiat pięknie złożony, stosunkowo duży, do 9 cm, zaliczany do podwójnych, składa się z 20 - 30 pięknie ułożonych płatków. W trakcie rozpuszczania płatki odchylają się i odsłaniają ciemny środek. Ogrodnicy zauważają, że w każdym okresie otwarcia rozeta naszej bohaterki wygląda bardzo elegancko. Kolor Lavinii to głęboki róż, ale nie zimny, ale raczej ciepły. Kolor płatka u nasady jest głębszy, bliżej wierzchołka staje się jaśniejszy. Ta kolorystyka jest w stanie zadowolić zarówno miłośników jasnych kolorów, jak i koneserów spokojnych tonów.

Kwiat

Delikatne piękno Lavinia należy do odmian ponownie kwitnących. W długim okresie letnim roślina tworzy dwie, a nawet trzy fale kwiatowe, które długo nie tracą dekoracyjnego efektu. Kwitnienie jest długie (od czerwca do nadejścia chłodów), bardzo obfite, dorosły, zadbany krzew od dołu i od góry pokryty luksusowymi, wielkokwiatowymi gronami.Według recenzji kwiat nie jest w stanie trwać bardzo długo, ale duża liczba kwitnących rozet i rosnących pąków gotowych do otwarcia pozwala nam przez długi czas zachować ogólny spektakularny wygląd naszej bohaterki. Kolor jest odporny na działanie promieni słonecznych, różowy kolor nie blaknie, blaknąć mogą tylko końcówki płatków. Aromat jest bogaty, przyjemny, niektórzy ogrodnicy zauważają w nim słodkie nuty owocowe.

Charakterystyka

• Według opinii zdrowa sadzonka Lavinia może kwitnąć w pierwszym roku po wiosennym posadzeniu. Ale prawdziwą dekoracyjność róży można oszacować na 2-3 lata;
• odmiana ma dobrą zdolność przystosowywania się do niekorzystnych warunków środowiskowych;
• wysoka mrozoodporność, odpowiada strefie 5 USDA (według systemu przyjętego przez Departament Rolnictwa USA). Dorosła roślina może zimować bez znaczących uszkodzeń w temperaturze minus 28,9 ° C. Taka odporność na niskie temperatury, nie do końca typowa dla większości innych przedstawicieli kultury, pozwala znacznie rozszerzyć geografię wspaniałego piękna. Ale w chłodnych regionach nadal musisz korzystać ze schronień, zwłaszcza dla młodych krzewów;
• zgodnie z obserwacjami amatorów uprawiających kwiaty w niekorzystnych rejonach, różowa uroda, jeśli lekko zamarznie, szybko się regeneruje. Najważniejsze jest to, że zamrażanie nie dotyka miejsca szczepienia;
• roślina jest odporna na ciepło, płatki są dość odporne na wysokie temperatury, nie topią się;
• odporność na deszcz jest określana jako słaba. Ale, jak zauważają hodowcy róż, w okresie wysokiej wilgotności brzegi płatków nie gniją, są jednak pokryte plamkami. Ale pąki niestety mogą się nie otworzyć;
• duży plus, ułatwiający pielęgnację naszej bohaterki i zachowujący jej dekoracyjny efekt - wysoką odporność. Lavinia praktycznie nie choruje na mączniaka prawdziwego i czarną plamkę nawet w niesprzyjających latach. Ale wciąż są wyjątki. Młoda i słaba sadzonka, sadzona w niewłaściwym miejscu i nie otoczona odpowiednią opieką, może nie tylko przestać rosnąć, ale także zachorować;
• Spośród szkodników najbardziej uciążliwe są mszyce, zwłaszcza w okresie gorącym. Silny aromat może przyciągać brązy.

Agrotechnika

Różę tę można sadzić wiosną (koniec kwietnia - początek maja) lub jesienią (od początku do połowy października). Wybierz działkę słoneczną, dobrze ocieploną, z luźnymi i żyznymi glebami, które łatwo przepuszczają wilgoć i nie utrudniają wymiany powietrza w korzeniach. Glina o neutralnej kwasowości najlepiej spełnia te wymagania. Lavinia uwielbia podlewanie w odpowiednim czasie, dzięki czemu gleba jest umiarkowanie wilgotna. Ale nie wytrzyma stagnacji wody w korzeniach, dlatego woda gruntowa na miejscu nie powinna spływać wyżej niż 2 m od powierzchni gleby. Piękno nie lubi przeciągów i silnych wiatrów, szczególnie zimą, bardzo mocno wysusza pędy. Ale powinno być lekkie wietrzenie podczas procesu wzrostu i kwitnienia. Dzięki temu możliwe będzie utrzymanie normalnej wilgotności powietrza i uniknięcie infekcji grzybiczych. W regionach południowych lekki półcień nie przeszkodzi różu w południe. Głównym okresem przycinania pnączy jest wiosna. Aby stymulować pędy, rzęsy przycina się do pierwszego mocnego pąka. Latem, aby pobudzić rozgałęzianie się i nową falę tworzenia się pąków po kwitnieniu, pędy skraca się o 1/3. Jesienią krzew przycina się na wysokość ok. 100 cm, najlepiej usuwać gałęzie starsze niż 3 lata, gdyż kwitnienie na nich pogarsza się lub jest całkowicie nieobecne. Jeśli zimy są łagodne, bylina nie potrzebuje schronienia, można tylko zaizolować strefę korzeniową. Ale w chłodnych regionach schronienie jest koniecznością.

Delikatna różowa Lavinia z pewnością podbije serce kwiaciarni swoim wykwintnym pięknem.Odmiana cieszy się obfitym i długim kwitnieniem, dobre zdrowie ułatwi pielęgnację. Ale róża nie na próżno jest uważana za królową kwiatów, ponieważ nie toleruje zaniedbania. Niewłaściwa technika rolnicza zahamuje wzrost i zmniejszy efekt dekoracyjny krzewu.

Na miejscu z pomocą naszej bohaterki możesz stworzyć przytulny, romantyczny kącik, ponieważ roślina jest dość łatwo przymocowana do podpory i idzie we właściwym kierunku. Z pomocą wysokiej byliny z pięknie opadającymi pędzlami możesz ozdobić każdą nieestetyczną powierzchnię. Jednak wielu ogrodników nie jest zbyt zadowolonych ze zdolności wspinaczkowych Lavinii i woli uprawiać ją jako wolno rosnący zarośl.